Μία από τις σπάνιες περιπτώσεις στην παγκόσμια ιστορία όπου εμπλέκονται κορυφαίοι επιστήμονες, υπερδυνάμεις (τουλάχιστον μία), πολιτικοί, στρατιωτικοί όλων των βαθμίδων, ερευνητές, συνωμοσιολόγοι- συνωμοσιολάγνοι, ο κινηματογράφος κλπ. είναι το λεγόμενο πείραμα της Φιλαδέλφειας. Και σαν κερασάκι στην τούρτα υπάρχει και η συμμετοχή της Ελλάδας, καθώς το πλοίο που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα δόθηκε το 1951 στη χώρα μας από τις Η.Π.Α. Ονομάστηκε Λέων και ως την απόσυρσή του το 1992 ήταν ενταγμένο στον στόλο του Πολεμικού Ναυτικού μας. Κάποιες παράξενες ιστορίες που ακούγονταν όλα αυτά τα χρόνια για το Α/Τ Λέων κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την όλη ιστορία.
Τι ήταν το ”Project Rainbow”
Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι δεν είχαν μόνο στρατιωτικές και πολιτικές πλευρές και προεκτάσεις. Υπήρχαν παράλληλα με τις μάχες στα μέτωπα και ”μάχες” κορυφαίων επιστημόνων από τις αντιμαχόμενες πλευρές. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 το Πανεπιστήμιο του Σικάγου άρχισε να διεξαγάγει έρευνες για τη δυνατότητα της χρήσης του ηλεκτρισμού ώστε να γίνει κάτι αόρατο. Ο Alfred Bielek, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ένας από τους επιζήσαντες του ”πειράματος της Φιλαδέλφειας” στο βιβλίο ”The Philadelphia Experiment and Other UFO Conspiracy” του Μπρεντ Στάιγκερ, αναφέρει ότι μέλη της ομάδας του προγράμματος ήταν ο μεγάλος Σερβοαμερικανός επιστήμονας Νίκολα Τέσλα (1856-1943) και ο κοσμήτορας του Πανεπιστημίου Τζον Χάτσισον.
Όπως ισχυρίζεται ο Bielek μολονότι ήταν μια ιδιωτική ερευνητική δραστηριότητα, από την αρχή υπήρχε χρηματοδότηση από το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. Το κέντρο της έρευνας μεταφέρθηκε αργότερα στην ανατολική ακτή των Η.Π.Α. και το 1940 η ομάδα με την πλήρη συμμετοχή πλέον του Νίκολα Τέσλα (ο οποίος ήταν στενός φίλος του Φ. Ρούσβελτ) εγκαταστάθηκε στο ναυπηγείο του Μπρούκλιν, το πρόγραμμα διαβαθμίστηκε με την ονομασία Project Rainbow. Ο Αϊνστάιν δεν έλαβε μέρος, ωστόσο όλη η εργασία και το πείραμα βασίστηκαν στην εφαρμογή της θεωρίας του Ενοποιημένου Πεδίου που παρουσίασε για πρώτη φορά επίσημα, το 1925-1927.
Το Project Rainbow έμεινε περισσότερο γνωστό στην ιστορία ως το πείραμα της Φιλαδέλφειας. Πρώτος διευθυντής του ανέλαβε ο Νίκολα Τέσλα. Έλαβε οτιδήποτε του ήταν απαραίτητο για τη διενέργεια του πειράματος. Έτσι του δόθηκε ένα πλοίο, όπου το 1940 έγινε η πρώτη δοκιμασία της αορατότητας. Η δοκιμή χαρακτηρίστηκε απολύτως επιτυχημένη, καθώς το πλοίο που δεν είχε πλήρωμα έγινε εντελώς αόρατο. Ωστόσο. μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941 ,ο Τέσλα άρχισε να δέχεται πιέσεις για να υπάρξουν θεαματικότερα αποτελέσματα.
Ο μεγάλος Σερβοαμερικανός επιστήμονας στο πρώτο πείραμα είχε χρησιμοποιήσει δύο μεγάλα πηνία (ηλεκτρομαγνήτες) τοποθετημένα σε κάθε κύτος του πλοίου. Τα πηνία ήταν ενεργοποιημένα σε μία ειδική ακολουθία και η μαγνητική τους δύναμη ήταν τόσο ισχυρή ώστε να παραμορφώνουν την ίδια τη βαρύτητα.
Ο Τέσλα ανησύχησε όταν πληροφορήθηκε ότι το πείραμα αυτό θα πρέπει να γίνει σε πλοίο με πλήρωμα. Ενημέρωσε ότι οι επιστήμονες δεν είχαν καμία απολύτως ιδέα για το τι θα μπορούσε να συμβεί στο πλήρωμα του σκάφους. Ζήτησε από το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. να δώσει περισσότερο χρόνο στο Project Rainbow. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε καθώς ο πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη.
Τον Μάρτιο του 1942 επιχειρήθηκε να γίνει αόρατο ένα πολεμικό σκάφος που χρησιμοποιήθηκε ως πειραματικό πλοίο. Η αποτυχία του πειράματος ήταν φαινομενική (ή καλύτερα σκόπιμη). Ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι το πείραμα απέτυχε και ότι πρέπει να εργαστεί πάνω σε άλλα σχέδια. Έτσι εγκατέλειψε το Project Rainbow. Δέκα μήνες αργότερα στις 7 Ιανουαρίου 1943 βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Νέα Υόρκη. Επίσημη αιτία του θανάτου του; Έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Διευθυντής του Project Rainbow ανέλαβε ένας άλλος διαπρεπής επιστήμονας ο Ουγγροαμερικάνος Τζον φον Νόιμαν (1903-1957) ένας από τους σημαντικότερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα.
Η Θεωρία του Ενοποιημένου Πεδίου (Unified Field Theory)
Μετά την παρουσίαση της θεωρίας της Σχετικότητας ο Αϊνστάιν ασχολήθηκε με την θεωρία του Ενοποιημένου Πεδίου, την οποία αναφέρει για πρώτη φορά το 1922.
Στη φυσική ,πεδίο είναι μία περιοχή υπό την επίδραση κάποιας δύναμης όπως η βαρύτητα ή ο ηλεκτρομαγνητισμός.
Ο Σκωτσέζος φυσικός James Clerk Maxwell στα μέσα του 19ου αιώνα δημιούργησε την πρώτη θεωρία πεδίων σχετικά με τον ηλεκτρομαγνητισμό.
Μετά την επιτυχία της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας που εφαρμόστηκε πειραματικά με την ατομική σχάση ο Αϊνστάιν στράφηκε στην αναζήτηση μιας ενιαίας βάσης της φυσικής, όπου θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν οι θεμελιώδεις δυνάμεις του Σύμπαντος σε ένα ενιαίο πεδίο (ηλεκτρομαγνητικό και βαρυτικό). Αυτή η θεωρία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ,άλλωστε οι μελέτες του ατόμου εκείνη την εποχή βρίσκονταν σε πολύ πρώιμο στάδιο, καθώς μόνο τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια ήταν τότε γνωστά από τα σωματίδια του πυρήνα του.
Η πορεία των πειραμάτων
Αρχική επιδίωξη των επιστημόνων στις Η.Π.Α. ήταν να γίνουν τα αμερικανικά πολεμικά πλοία ”μαγνητικά αόρατα” για να μην προσκρούουν στο μεταλλικό τους περίβλημα οι εχθρικές τορπίλες και νάρκες, καθώς εκείνη την εποχή οι φονικές τορπίλες των γερμανικών U- boat είχαν αποδεκατίσει τις αμερικανικές νηοπομπές που έστελναν στρατεύματα και πολεμοφόδια στην Ευρώπη.
Στα σχετικά πειράματα ένας τεράστιος ηλεκτρομαγνήτης, ο οποίος φορτιζόταν από τις ηλεκτρογεννήτριες του σκάφους, άλλαζε τη συμπεριφορά του πλοίου παραπλανώντας τις τορπίλες. Τότε παρατηρήθηκε για πρώτη φορά η πρασινωπή ή γαλαζωπή ομίχλη που δημιουργείται από τον ιονισμό της ατμόσφαιρας από πανίσχυρα ηλεκτρομαγνητικά και άλλα πεδία. Αυτή η απόκοσμη ομίχλη αποτελεί από τότε το σήμα κατατεθέν των σχετικών μυστικών πειραμάτων και το πλέον χαρακτηριστικό οπτικό εφέ των ταινιών επιστημονικής φαντασίας που γυρίστηκαν γι’ αυτά.
Ο επόμενος στόχος των επιστημόνων ήταν να γίνουν τα πλοία αυτά ”αόρατα” κι από τα εχθρικά ραντάρ (κάτι ανάλογο με την τεχνολογία Stealth). Για να επιτευχθεί αυτό έπρεπε να δημιουργηθεί ηλεκτρομαγνητικό πεδίο όχι μόνο στο νερό αλλά και στον αέρα. Η κατάληξη αυτής της σειράς πειραμάτων ήταν να εφαρμοστεί ένα σχέδιο εξαφάνισης ενός πλήρως επανδρωμένου πλοίου κάτι που θα αποτελούσε το τέλειο καμουφλάζ. ”Ένα είδος ηλεκτρονικού καμουφλάζ με τη δημιουργία πανίσχυρου ενεργειακού πεδίου που θα εξαφάνιζε ένα πολεμικό σκάφος από το ορατό φάσμα του φωτός” (Γιώργος Στάμκος, ”ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ”).
USS Eldridge- Το πείραμα της Φιλαδέλφειας
Το USS Eldridge (DE- 173) ήταν ένα πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. που πήρε το όνομά του από τον υποπλοίαρχο John Eldridge Jr., ήρωα της εισβολής στις Νήσους του Σολομώντος (1903-1942). Κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία του Newark στο New Jersey των Η.Π.Α. στις αρχές του 1943.
Η ιστορία του πειράματος της Φιλαδέλφειας ξεκινά τον Ιούλιο του 1943 όταν το USS Eldridge επενδύθηκε με εκατοντάδες τόνους πειραματικού ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Αυτός σύμφωνα με μια πηγή περιλάμβανε δύο μεγάλες γεννήτριες των 75 KVA η καθεμία τοποθετημένες εκεί που θα υπήρχε ο πυργίσκος πυροβόλων όπλων, κατανέμοντας την ισχύ τους μέσω τεσσάρων μεγάλων μαγνητικών πηνίων τοποθετημένων στο κατάστρωμα, τρεις μεταδότες ραδιοκυμάτων ισχύος 2 MW ο καθένας, τρεις χιλιάδες σωλήνες ενισχυτή ισχύος που χρησιμοποιούνται για την οδήγηση των πηνίων των δύο γεννητριών, ειδικά κυκλώματα συγχρονισμού και πλήθος άλλων εξειδικευμένων υλικών που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία μαζικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, τα οποία όταν έχουν διαμορφωθεί σωστά θα είναι ικανά να κάμπτουν το φως και τα ραδιοκύματα γύρω από το πλοίο καθιστώντας το έτσι αόρατο στους εχθρούς.
Στις 9:00 π.μ. της 22ας Ιουλίου 1943 η ισχύς των γεννητριών ενεργοποιήθηκε και τα μεγάλα ηλεκτρομαγνητικά πεδία άρχισαν να συσσωρεύονται. Μια πρασινωπή ομίχλη φάνηκε να περιβάλει αργά το USS Eldridge αποκρύβοντάς το από την κοινή θέα. Στη συνέχεια η ίδια ομίχλη λέγεται ότι είχε εξαφανιστεί και σα να πήρε το πλοίο μαζί της άφησε μόνο το νερό της θάλασσας εκεί όπου προηγουμένως είχε αγκυροβολήσει το USS Eldridge.
Οι επιστήμονες και οι ανώτατοι στρατιωτικοί έμειναν έκπληκτοι από το επίτευγμά τους, καθώς το πλοίο και το πλήρωμά του ήταν αόρατο όχι μόνο από τα ραντάρ αλλά και από τους ανθρώπους. Όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Έτσι φαινόταν τουλάχιστον. Σε δεκαπέντε λεπτά διέταξαν τους άντρες του πληρώματος να κλείσουν τις γεννήτριες. Το USS Eldridge άρχισε να εμφανίζεται και πάλι. Όταν οι άντρες του πληρώματος βγήκαν στην ακτή έδειχναν αποπροσανατολισμένοι και υπέφεραν από ναυτίες.
Να σημειώσουμε ότι το πείραμα αυτό έγινε στο ναυπηγείο της Φιλαδέλφειας και στη θάλασσα ,σε πλήρη θέα από το πλοίο Merchant Marine SS Andrew Furuseth και άλλα πλοία παρατήρησης. Ένα από τα μέλη του πληρώματος του Andrew Furuseth, ο Carlos Allende, με μια σειρά από γράμματα στον Morris K. Jessup τη δεκαετία του 1950, έφερε στο προσκήνιο τα γεγονότα που συνθέτουν το περίφημο Πείραμα της Φιλαδέλφειας.
Στο μεταξύ το πλήρωμα του USS Eldridge αντικαταστάθηκε και στις 28 Οκτωβρίου 1943, ώρα 17.15 έγινε η τελική δοκιμή. Πρώτα όμως είχε αλλάξει ο εξοπλισμός του πλοίου. Οι γεννήτριες ηλεκτρομαγνητικού πεδίου ενεργοποιήθηκαν ξανά και το Eldridge έγινε αόρατο. Μόνο ένα αχνό περίγραμμα της γάστρας παρέμεινε ορατό στο νερό. Αρχικά όλα φαίνονταν ότι πηγαίνουν μια χαρά. Σύντομα όμως, εμφανίστηκε μια γαλαζωπή ή πρασινωπή ομίχλη, μια αναλαμπή και το πλοίο όχι μόνο έγινε αόρατο αλλά εξαφανίστηκε τελείως!
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το USS Eldridge εμφανίστηκε το Norfolk της Βιρτζίνια, 350 χιλιόμετρα νοτιότερα. Το πλήρωμα του κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και προσπάθησε να κλείσει τις γεννήτριες αλλά δεν τα κατάφερε. Κάποιοι πήδηξαν προς τη θάλασσα και εξαφανίστηκαν. Το USS Eldridge παρατηρήθηκε για αρκετά λεπτά στο Norfolk και έπειτα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από εκεί και εμφανίστηκε πάλι στο ναυπηγείο της Φιλαδέλφεια.
Εκτός από τα μέλη του πληρώματος που έλειπαν, οι υπόλοιποι είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Κάποιοι τρελάθηκαν, ενώ πέντε από αυτούς είχαν «κολλήσει» στα μέταλλα του πλοίου!
Όσοι επέζησαν δεν ήταν ποτέ πια οι ίδιοι. Απορρίφθηκαν, ανεξάρτητα από την πνευματική τους κατάσταση ως «διανοητικά ανίκανοι» για την εκτέλεση καθηκόντων.
Έτσι, αυτό που ξεκίνησε ως ένα πείραμα ηλεκτρονικού καμουφλάζ, κατέληξε ως τυχαία τηλεμεταφορά ενός πλοίου με το πλήρωμά του εκατοντάδες μίλια μακριά και επάνοδός του στην αρχική τοποθεσία.
Το πείραμα γίνεται ευρύτερα γνωστό
Από τότε, το Πείραμα της Φιλαδέλφειας μάλλον ξεχάστηκε. Ήταν απλώς μια περιθωριακή ιστορία που ενδιέφερε ελάχιστους ερευνητές του ανεξήγητου. Από το 1955 όμως, με την έκδοση του βιβλίου του Morris K. Jessup “The Case for the UFO”, έγινε πασίγνωστο και θεωρείται ως μία από τις δημοφιλέστερες θεωρίες συνομωσίας στις Η.Π.Α. αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Ο Jessup ήταν αστρονόμος, αστροφυσικός, μαθηματικός, ερευνητής και συγγραφέας, από τους πρώτους υποστηρικτές της θεωρίας των «αρχαίων αστροναυτών». Ο Jessup έλαβε μία πολύ παράξενη επιστολή από κάποιον που υπέγραφε ως Καρλ Μ. Άλεν ο οποίος έγραφε λεπτομέρειες για το Πείραμα της Φιλαδέλφειας και για τις παρενέργειες στο πλήρωμα του USS Eldridge.
«Οι μισοί από τους αξιωματικούς και το πλήρωμα του σκάφους είναι σήμερα τρελοί. Μερικοί ακόμα ξαναγίνονται αόρατοι αν δεν υποβληθούν σε ειδική επιστημονική θεραπεία». Οι παρενέργειες του πειράματος ήταν τρομακτικές για το πλήρωμα του Eldridge.Ορισμένοι κάηκαν μυστηριωδώς. «Καιγόντουσαν για 18 ολόκληρες μέρες», υποστήριζε ο Άλεν. Άλλοι εξαϋλώθηκαν κι εξαφανίστηκαν για πάντα κι άλλοι τρελάθηκαν.
Σε δεύτερο γράμμα του, ο Άλεν δήλωνε πρόθυμος να εξεταστεί με ορό της αλήθειας για να θυμηθεί περισσότερες λεπτομέρειες. Έκανε λόγο και για τους θαμώνες ενός μπαρ που είδαν άνδρες του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. να περνούν σε άυλη κατάσταση μέσα από τοίχους!
Ο Καρλ Μ. Άλεν όπως αναφέραμε, ήταν στην πραγματικότητα ο Κάρλος Μιγκουέλ Αλιέντε που ανήκε στο πλήρωμα του S.S. Andrew Furuseth και υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του πειράματος.
Ο Jessup άρχισε να ερευνά την υπόθεση «Philadelphia Experiment» ωστόσο συνάντησε πολλές δυσκολίες.
Παράλληλα, δεν έβρισκε πρόθυμους εκδότες για τα βιβλία του. Στις 19 Απριλίου 1959, επικοινώνησε με τον Δόκτορα Manson Valentine και κανόνισε να συναντηθούν την επόμενη μέρα για να του ανακοινώσει μια σπουδαία ανακάλυψη γύρω από το πείραμα. Ωστόσο, στις 20 Απριλίου 1959, ο Μ.Κ. Jessup βρέθηκε νεκρός στο αυτοκίνητό του. Επίσημη εκδοχή; Αυτοκτονία με διοχέτευση «τοξικών καυσαερίων» στο εσωτερικό του αυτοκινήτου…
Η επίσημη αναφορά του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού
Το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό δέχεται ότι το USS Eldridge D.E. 173 έλαβε όντως μέρος σ’ ένα πείραμα κατά τη διάρκεια του οποίου το μεταλλικό σκαρί του τυλίχτηκε με καλώδια. Αυτή η διαδικασία λέγεται «απομαγνήτιση πλοίου» και γίνεται για να μην προσκρούσουν σ’ αυτό θαλάσσιες νάρκες. Με την απομαγνήτιση, το πλοίο γίνεται «αόρατο» για τις υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες, εξακολουθεί όμως να είναι ορατό με τα μάτια ή τα ραντάρ. Η εξήγηση αυτή είναι όντως αληθοφανής ωστόσο ελάχιστοι ήταν αυτοί που την πίστεψαν.
Όπως ήταν αναμενόμενο, για το Πείραμα της Φιλαδέλφειας έχουν γραφτεί και ακουστεί εκατοντάδες θεωρίες. Πιθανές και απίθανες. Χρονομεταφορά, χρονοταξιδιώτες, εξωγήινοι κλπ. Το τι ακριβώς έγινε ίσως δεν μαθευτεί ποτέ.
Η Ελλάδα και το Πείραμα της Φιλαδέλφειας: «Α/Τ Λέων»
Και μέσα σ’ όλα αυτά, υπάρχει και «ελληνική εμπλοκή» στο Πείραμα της Φιλαδέλφειας. Το USS Eldridge παραχωρήθηκε το 1951 στη χώρα μας στα πλαίσια των προγραμμάτων στρατιωτικής βοήθειας Military Assistant Programs (M.A.P.). Μαζί του παραδόθηκαν και άλλα τρία «αδελφά» σκάφη της κλάσης Μπόστουικ. Το USS Eldridge «βαφτίστηκε» Α/Τ Λέων και τα υπόλοιπα Α/Τ Αετός, Α/Τ Πάνθηρ και Α/Τ Ιέραξ και ήταν γνωστά σαν τα τέσσερα «θηρία». Τα σκάφη αυτά έμειναν σε υπηρεσία ως το 1991-1992, οπότε παροπλίστηκαν. Ας δούμε τα παράξενα που συνέβαιναν με το Α/Τ Λέων.
Τα αμερικανικά αρχεία αναφέρουν ότι το εκτόπισμα του σκάφους όταν ανέλαβε δράση ήταν 1520 τόνοι ενώ τα ελληνικά, 1240 τόνοι. Ίσως 280 τόνοι να ήταν το βάρος το εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα. Ολόκληρη η ιστορία του USS Eldridge,με βάση τα επίσημα αρχεία, από τον Αύγουστο του 1943 ως τις 4 Ιανουαρίου 1944 ήταν πλαστή.
Για το Α/Τ Λέων, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στην επίσημη ιστοσελίδα του αναφέρει ότι «πρόκειται για το πλοίο που οι λάτρεις των έργων επιστημονικής φαντασίας το θέλουν να παίρνει μέρος στο αποκαλούμενο «πείραμα της Philadelpheia (!) (τι τα θέλετε τα αγγλικά, αφού δεν τα μπορείτε…), ένα πείραμα που δεν έγινε μάλλον ποτέ αφού από πουθενά δεν τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο αλλά και το ίδιο το πλοίο δεν είχε τις μυστηριώδεις ιδιότητες που θέλουν να του αποδίδουν» (την επόμενη φορά που θα κάνουν οι Αμερικανοί ανάλογο πείραμα θα σας καλέσουν…).
Μας ενημερώνει επίσης ότι το 1999 το πλοίο πουλήθηκε για SCARP (!). Βέβαια, το σωστό είναι scrap αλλά όταν είσαι scrapας, γράφεις το ΛΕΩΝ δύο φορές και παραλείπεις το ΑΕΤΟΣ (στο «λήμμα» ΛΕΩΝ).
Πάντως, για το Α/Τ Λέων, ακούγονται πολλά. Ένας πολύ καλός φίλος μου, ο Μάνος, υπηρετούσε στο πλοίο «ΑΣΠΙΣ» λίγο πριν το ΛΕΩΝ παροπλιστεί. Από συναδέλφους του που υπηρετούσαν στο ΛΕΩΝ, είχε μάθει για καλώδια που δεν οδηγούσαν πουθενά, σφραγισμένα ερμητικά μέρη του πλοίου, σελίδες του ημερολογίου του πλοίου που έλειπαν, κραυγές που ακούγονταν και (υποτίθεται ότι) προέρχονταν από τους ναύτες του Eldridge που ενσωματώθηκαν στο κύτος του πλοίου. Το ΛΕΩΝ και τα υπόλοιπα «θηρία» ήταν τα 4 «ξιφιόπλοια» που έκαναν περιπολία στη θαλάσσια οριογραμμή με την Τουρκία από το Καστελόριζο στην Αλεξανδρούπολη και αντίστροφα.
Δεν είναι όμως μόνο ο αξιόπιστος φίλος μου που διηγείται όλα αυτά. Υπάρχουν και πολλοί ακόμα.
Κατά τη διάρκεια άσκησης στα νερά του Ιονίου τη δεκαετία του 1950, το ΛΕΩΝ εξαφανίστηκε για δύο μέρες. Έχουν αναφερθεί ανεξήγητες διακοπές ρεύματος και αποστολής ραδιοκυμάτων που σχετίζονται με ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες. Στο σκάφος, υπήρχαν βάσεις στις οποίες φαίνεται ότι ήταν τοποθετημένα βαριά μηχανήματα τα οποία αφαιρέθηκαν στη συνέχεια.
Ανάμεσα στο πλήρωμα του πλοίου, κυκλοφορούσαν ιστορίες για «ναύτες-φαντάσματαα» όπως για τον «Μάικ τον δίοπο» που έθετε ξαφνικά τις σειρήνες σε λειτουργία μέσα στη νύχτα αναστατώνοντας το πλοίο… Ήταν όντως κάποιος από τα εξαφανισμένα μέλη του πληρώματος του USS Eldridge ή επρόκειτο για κακόγουστες φάρσες των παλαιών ναυτών προς τους νέους;
Το Α/Τ Λέων βγήκε από την ενεργό υπηρεσία στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό το 1992. Παροπλίστηκε οριστικά το 1996, στην Αμφιάλη, όπου διάφορα συνεργεία αφαιρούσαν προσεκτικά τα επιμέρους τμήματά του, με βάση ένα κατάλογο που είχε σταλεί από τις Η.Π.Α. και περιείχε 500.000 είδη!
Στις 11 Νοεμβρίου 1999, πουλήθηκε στην εταιρεία “V&J SCRAPMETAL TRADING L.T.D.”, με έδρα τον Πειραιά για αποσυναρμολόγηση και τεμαχισμό.
Για το πείραμα γυρίστηκαν δύο κινηματογραφικές ταινίες: “The Philadelphia Experiment” (1 και 2) που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.
Σίγουρα, χιλιάδες άτομα θα εξακολουθούν να ασχολούνται μ’ αυτό, ελπίζοντας ν’ ανακαλύψουν αυτό που κανείς δεν μπόρεσε μέχρι τώρα: την αλήθεια…
Πηγές: Γιώργος Στάμκος, «Μυστική Τεχνολογία», εκδόσεις ΑΓΝΩΣΤΟ 2008
.jpg)
