Για να υπάρχει ψυχή πρέπει να υπάρχει πρώτα σώμα
«Η δημοσίευση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης». Η φράση αυτή του Ιάκωβου Μάγερ, έχει αναρτηθεί πολλά χρόνια (περισσότερα από τα 22 που είμαι δημοσιογράφος) στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Μπορεί όμως να υπάρχει ψυχή αν δεν υπάρχει το σώμα; Η ενημέρωση δεν είναι μια πολυτέλεια της Δημοκρατίας. Είναι συστατικό στοιχείο, προϋπόθεσή της. Αλλά χωρίς την Δικαιοσύνη, η ενημέρωση, η δημοσιογραφία, είναι ένα επάγγελμα θαρραλέων σε μια χώρα που υποφέρει και γεννά δειλούς.
Απευθύνομαι σε σας, γιατί η δημοσιογραφική έρευνα πια, προσκρούει σε ένα οργανωμένο παρακράτος. Όπου η Αστυνομία κλείνει και τα δύο μάτια, η Δικαιοσύνη κλείνει μόνο το ένα με νόημα σε κάποιους, και οι πολιτικοί χάνουν τη συνηθισμένη ρητορεία τους.
Μετά τις φωτιές που κατέκαψαν την Ηλεία, η έρευνά μου αποκάλυψε (το δημοσιοποίησα στην εκπομπή μου «Το Κουτί της Πανδώρας»), πως στην περιοχή υπήρχε μια αντίληψη αυθαιρεσίας και παρανομιών που ήταν πιο εμπρηστική από τις φωτιές. Ο ίδιος ο Δήμαρχος της Ζαχάρως Πανταζής Χρονόπουλος ήταν φορέας μια επικίνδυνης λογικής που έλεγε (σας την μεταφέρω όπως την κατέγραψα σε συνέντευξη μαζί του) «παρανομώ για τον λαό μου»
Ο Δήμαρχος ,όπως σημείωνε πειθαρχικό πόρισμα ,ήταν καταπατητής της παραλίας που προστατευόταν από τη συνθήκη Νατούρα, είχε κάνει δική του ξενοδοχειακή μονάδα στην ίδια περιοχή, διόριζε στα ΚΕΠ ανθρώπους παράνομα,μετέφερε πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ από ιδιώτες στο Δήμο κλπ. Για κάποιες απ αυτές τις παρανομίες έχει πια καταδικαστεί αμετάκλητα. Η εκπομπή δεν σταμάτησε τη δράση του. Ούτε η Δικαιοσύνη δυστυχώς.Στην περιοχή πια, έχει διαμορφωθεί ένα ιδιότυπο κράτος Φαρ Ουέστ. Προχθές ήρθε στην κατοχή μου ένα ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Κίμωνα Τσακίρη (Sugartown Η Επόμενη μέρα), το οποίο καταγράφει την ζωή στην Ζαχάρω μετά τις φωτιές. Στο ντοκιμαντέρ ο Δήμαρχος, μπροστά στην κάμερα, βέβαιος για την ατιμωρησία του, απειλεί πως θα σκοτώσει ανθρώπους, πως θα τους λιώσει το κεφάλι, πως σκοπεύει να τους εκτελέσει. Ανάμεσά τους και εγώ (έχω στείλει το ντοκιμαντέρ στην εισαγγελία Πύργου). Το θέμα δεν είναι οι απειλές στο πρόσωπό μου, αλλά η σιγουριά με την οποία τις εξακοντίζει. Η πίστη του, πως αυτός είναι το Κράτος και πως οι θεσμοί είναι ανίσχυροι μπροστά του. Σας παραθέτω μόνο ελάχιστα από τα πολλά:
-Ο άνθρωπος αυτός (που απειλεί πως θα σκοτώσει) έχει άδεια οπλοφορίας η οποία ανανεώθηκε το 2008 παρά το ότι έχει δύο καταδίκες για
-Όχι μόνο οπλοφορεί αλλά το επιδεικνύει και
-Έπρεπε ήδη να έχει ενεργοποιηθεί η
-Από το 2006, κάτοικοι της Ζαχάρως, αλλά και εγώ δια της εκπομπής, είχαμε καταγγείλει πως ο Δήμαρχος έχει ξενοδοχείο 75 κλινών σε περιοχή που απαγορεύεται να υπάρχει οποιαδήποτε δόμηση. Η Πολεοδομία Ζαχάρως δεν έπραξε το παραμικρό. Το ίδιο και η Αστυνομία παρότι οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, είχαν κοινοποιήσει με έγγραφά τους την παρανομία. Προχθές και η Πολεοδομία Πύργου γνωστοποιεί τις παρανομίες με έγγραφό της. Με ποιο αποτέλεσμα άραγε στο κράτος της Ζαχάρως όπου δεν έχει πρόσβαση η Δικαιοσύνη;
-Μετά από καταγγελίες κατοίκων της Ζαχάρως για
-Πριν από ενάμισι χρόνο, ο δημοσιογράφος Μάκης Νοδάρος, ανταποκριτής της Ελευθεροτυπίας στην Ηλεία, ο οποίος είχε αρθρογραφήσει ενάντια «στο καθεστώς Φαρ Ουέστ στην Ηλεία» ξυλοκοπήθηκε άγρια από δύο νονούς που τον περίμεναν έξω από το σπίτι του. Τον ρώτησαν αν είναι ο Νοδάρος και αφού του επιτέθηκαν επιχείρησαν να του πάρουν και το αρχείο στο κομπιούτερ. Η Αστυνομία πάλι δεν είχε αποτελέσματα
-Την προηγούμενη εβδομάδα, τέσσερα σπίτια κατοίκων, οι οποίοι είχαν αντιδικία με τον Δήμο, κάηκαν με χρήση ειδικού εμπρηστικού
Η δημοσιοποίηση, η δημοσιογραφία ,έπαιξε τον ρόλο της ως ψυχή της Δικαιοσύνης. Εισπράττοντας απειλές και εκφοβισμούς. Τι κάνει όμως το σώμα της κύριε εισαγγελέα; Ποιος μηχανισμός καλύπτει τον Δήμαρχο Ζαχάρως; Ποιοι είναι αυτοί που σήμερα στην Ελληνική Δημοκρατία έχουν ανάγκη Δημάρχους παράνομους και κουμπουροφόρους. Πώς γίνεται όλες οι υπηρεσίες και οι θεσμοί, ακόμη και όταν κάποιος καταφεύγει στη Δικαιοσύνη, να γίνονται ανίσχυροι και αυτιστικοί; Η δημοσιογραφική έρευνα θα το αποκαλύψει αλλά το θέμα είναι να μην είναι αργά. Και σε αυτό μπορεί να παρέμβει η Δικαιοσύνη.
Το πιο επικίνδυνο δεν είναι ότι δημιουργείται ένα άβατο, όπου το σώμα της Δικαιοσύνης μοιάζει ακέφαλο, αλλά πως ολόκληρη η περιοχή υποτάσσεται στη λογική της αυθαιρεσίας και των παρακρατικών μεθόδων. Δεν υπάρχει «ολίγον» από Δημοκρατία και Δικαιοσύνη. Ή υπάρχει ή όχι.
Ναι η δημοσιοποίηση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης. Αλλά πρέπει η Δικαιοσύνη να παίξει το ρόλο του σώματος. Γιατί δεν γίνεται το 2010, οι πολίτες να αισθάνονται όπως και ο φιλέλληνας Ιάκωβος Μάγερ στο Μεσολόγγι: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι.
Σας ευχαριστώ
Κώστας Βαξεβάνης
Δημοσιογράφος
ΥΓ: Την επιστολή μου κοινοποιώ και στους Υπουργούς:
Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: κ Γ Ραγκούση
Προστασίας του Πολίτη: κ Μιχάλη Χρυσοχοϊδη
Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: κ Χάρη Καστανίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου