Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Τελικά είμαστε οι πιο … πλούσιοι φτωχοί. Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία!

Η «ομάδα Κατράκη» (καθηγητές του Μετσόβιου Πολυτεχνείου) που λέγεται ότι άνηκε στην ομάδα «Ε», είχε ως έργο την καταγραφή μεταλλευμάτων και ορυκτών στον ελλαδικό χώρο, ειδικών μεταλλευμάτων, όπως το όσμιο ...
60.000 δολάρια το γραμμάριο. Το κοίτασμα ξεκινά από τα Ίμια (δες κάτι συμπτώσεις) και τελειώνει στη ... Λήμνο, η περιοχή που οι Τούρκοι (δηλαδή οι Εβραίοι που την διοικούν) "διεκδικούν" …

Αλλά και τα ρουμπίνια που υπάρχουν στο λόφο των Βασιλικών στη Θεσσαλονίκη (την ήθελαν οι Εβραίοι για Πάρκο Ολοκαυτώματος…) και στα Πετράλωνα Χαλκιδικής (αυτά τα θέλει το ΝΑΤΟ για ... αποθήκες...) διεκδικούνται … Μετά από όλα αυτά, διαβάστε και τα παρακάτω …

Το πιο ακριβό οικόπεδο … η Μακεδονία

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150 !

Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ.

Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!! Εμείς ερωτάμε … Ποιος του έδωσε την άδεια;

Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουνε εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Αναφέρεται μόνον για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (το 1998) ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!.

Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω, εμπεριέχονται 48 εκατ. τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά $ 960.000.000.000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι): 960 τετράκις εκατομμύρια δολάρια!!

Σε κάθε Έλληνα αντιστοιχούν δηλαδή, $ 96.000.000.000. Διαβάστε το δυνατά (96 δισεκ. δολάρια) !!

Τελικά είμαστε οι πιο … πλούσιοι φτωχοί. Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία!
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ!!!

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

168 ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΑΣ 132 ΠΑΡΩΝ!



Η ΒΟΥΛΗ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ
ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ 
ΣΤΙΣ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ ΑΔΕΛΦΙΑ!
 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!


ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ!!!


Η έκθεση των Αμερικάνων για την Ελλάδα. Διαβάστε την έχει ενδιαφέρον..

Αν δείτε τους πολιτικούς που εκλέγονται τόσα χρόνια στην Ελλάδα, θα διαπιστώσετε πως επικρατεί η οικογενειοκρατία της πολιτικής. Ας δούμε τώρα την έκθεση των Αμερικάνων...
που πραγματικά, διαβάζοντάς την, αναρωτιέσαι γιατί οι πολίτες ψηφίζουν τους ίδιους πολιτικούς τόσα πολλά χρόνια;


«Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν έπίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδοσκόποι και οι μαυραγορίται, διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μίαν αθλίαν ζωή. Οι κερδίζοντες είναι σχετικώς ολίγοι τον αριθμόν και ο συνολικός πλούτος των, περιερχόμενος εις το σύνολον του πληθυσμού θα επέφερεν ελάχιστην βελτίωσιν των γενικών συνθηκών διαβιώ­σεως. Αλλ' ο πολυτελής τρόπος ζωής των εν μέσω της πτώχειας, συντείνει εις το να εξοργίζη τας μάζας και να υπογραμμίζη την δυστυχίαν των πτωχών”.


•”Υπάρχει εις την χώραν σημαντικόν ποσοστόν συγκεκαλυμμένης ανεργίας, δεδομένου ότι τα 20% του πληθυσμού χρησιμοποιούνται υπό του κράτους ή εξαρτώνται εξ αυτού. Τα χαμηλότατα επίπεδα ζωής των δημοσίων υπαλ­λήλων, των συνταξιούχων και των άλλων μισθοβιώτων αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα, ο οποίος συμβάλλει εις την πολιτικήν και κοινωνικήν έντασιν που χαρακτηρίζει σήμερον την Ελλάδα”.


•”Ουδέν μέτρον ελήφθη από της απελευθερώσεως δια να δοθή χρήσιμος εργασία εις τους δυναμένους να εργασθούν από το ευρύ αυτό στρώμα του πληθυσμού.
•”Δύο και ήμισυ έτη μετά την απελευθέρωσιν η Ελλάς ευρίσκεται εις μί­αν κατάστασιν νεκρώσεως παρά την ουσιαστικήν εξωτερικήν βοήθειαν και την αρμοδίαν εξωτερικήν καθοδήγησιν”.
•”Σημαντικά ποσά ξένου συναλλάγματος εσπαταλήθησαν κατά το παρελθόν έτος [1946] εις εισαγωγάς ειδών πολυτελείας, εις πώλησιν χρυσών λιρών από το κράτος και εις πράξεις επί του νομίσματος εις την μαύρην αγοράν.»

«Απ' ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολιτική πρακτική από το να ζητάει συνέχεια ξένη βοήθεια για να διατηρεί την εξουσία της και να διασώζει συνέχεια τα προνόμια μιας μικρής κλίκας εμπό­ρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.


Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.

…Οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι άνθρωποι πολύ ευχαριστημένοι, που μιλάνε πολύ καλά τ' αγγλικά. Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους συμφέροντα. Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντικότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών. Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ' τα πιο φίνα κρασιά και φαγητά διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αριστοκρατικών σπορ.
Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή...».

Ο Πωλ Πόρτερ χρειάστηκε δυο μήνες για να συντάξει την έκθεσή του. Στις 28 Μαρτίου 1947 την κατέθεσε στη Βουλή των ΗΠΑ.
Η ιστορία κύκλους κάνει”.

trikalaweb.blogspot.gr

ΠΑ ΣΟΚ

Ο Πόλεμος Εναντίον του Όρκου του Ιπποκράτη

Εδώ και κάποια χρόνια είναι γεγονός ότι ο όρκος του Ιπποκράτη έχει καταργηθεί από τις τελετές ορκωμοσίας σε κάποιες ιατρικές σχολές του εξωτερικού. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί
σήμερα είναι πως όλοι οι γιατροί του κόσμου όταν αποφοιτήσουν δεν δίνουν όλοι τον όρκο του Ιπποκράτη, και σε ορισμένες χώρες χρησιμοποιείται αλλά σαν ένα εθιμοτυπικό κατάλοιπο.
 Και για όσους νομίζουν ότι στην ιατρική σχολή Αθηνών σήμερα οι μέλλοντες γιατροί ξεκινούν την καριέρα τους δίνοντας τον πραγματικό όρκο του Ιπποκράτη (δες παρακάτω) θα απογοητευθούν. Ο όρκος που δίνουν οι πτυχιούχοι της Ιατρικής Σχολής Αθηνών του Εθνικού Καποδιστριακού Παν/μίου είναι ο εξής:
“Του πτυχίου της Ιατρικής αξιωθείς, όρκον ομνύω προ του Πρυτάνεως και του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής και πίστιν καθομολογώ τήνδε: Από του ιερού περιβόλου του σεπτού τούτου τεμένους των Μουσών εξερχόμενος κατ΄ επιστήμην βιώσομαι, ασκών ταύτην δίκην θρησκείας εν πνεύματι και αληθεία.
Ούτω χρήσιμον εμαυτόν καταστήσω προς άπαντας τους δεσμένους της εμής αρωγής, και εν πάση ανθρώπων κοινωνίας αεί προν ειρήνην και χρηστότητα ηθών συντελέσω, βαίνων εν ευθεία του βίου οδώ, προς την αλήθειαν και το δίκαιον αποβλέπων και τον βίον ανυψών εις τύπον αρετής υπό την σκέπην της σοφίας. Ταύτην την επαγγελίαν επιτελούντι είη μοι, συν τη ευλογία των εμών καθηγητών και πεφιλημένων δασκάλων, ο θεόν εν τω βίω βοηθός»
 Θα μου πείτε γιατί να δίνεται αυτός ο πετσοκομμένος όρκος που δεν φέρει ίχνος της δεοντολογίας και της ηθικής στην άσκηση της ιατρικής, όπως αυτή προσδιορίστηκε από τον Ιπποκράτη; Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά και γιατί φυσικά είναι αδιανόητο για κάποιους στην σημερινή εποχή της «προόδου και της εξέλιξης» να ορκίζεται κάποιος σε όλους τους Ελληνικούς Ολύμπιους θεούς και συγκεκριμένα στον θεό Απόλλωνα, τον Ασκληπιό, την Υγεία και την Πανάκεια.
 Έτσι για την ιστορία να προσθέσουμε ότι το Ασκληπιείο στην Κω—εκεί που σήμερα για τουριστικούς λόγους διαβάζουν τον αυθεντικό λόγο του Ιπποκράτη—κατέκαψε και κατέστρεψε ο βυζαντινός Αυτοκράτορας Θεοδόσιος τον 4ο αι. κ.ε. … ναι, αυτόν που η Ορθόδοξη εκκλησία αποκαλεί σήμερα Μέγα (γιατί θέλει κόπο μέγα να σε βαφτίσουν έτσι αν δεν έχεις μία-δυο καταστροφές στο βιογραφικό σου! ). Ενώ κάτι άλλοι που τους χαλούσαν την σούπα, βαφτίστηκαν «παραβάτες.
 Διάβασε εδώ τους πολλούς λόγους που έχουν ειδικά οι Έλληνες να τιμούν και να προσφωνούν με το σωστό του όνομα τον Ιουλιανό, τον Μέγα.  Τώρα πώς γίνεται σήμερα όλοι αυτοί οι ζηλωτές της χριστιανικής θρησκείας να είναι και υπέρμαχοι της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού είναι το λιγότερο άξιο απορίας.
 Η επίθεση που δέχεται ο όρκος του Ιπποκράτη είναι από πολλές πλευρές, αν και υπάρχουν ακόμα και σήμερα αρκετοί γιατροί που πασχίζουν να διατηρήσουν και να προστατεύσουν την αξία που έχει ο όρκος για τον ίδιο τον άνθρωπο. Διάβασε πρώτα τον αυθεντικό όρκο του Ιπποκράτη στο πρωτότυπο και αμέσως μετά η απόδοσή του στη νέα ελληνική γλώσσα:
    Ὄμνυμι Ἀπόλλωνα ἰητρὸν, καὶ Ἀσκληπιὸν, καὶ Ὑγείαν, καὶ Πανάκειαν, καὶ θεοὺς πάντας τε καὶ πάσας, ἵστορας ποιεύμενος, ἐπιτελέα ποιήσειν κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν ὅρκον τόνδε καὶ ξυγγραφὴν τήνδε. Ἡγήσασθαι μὲν τὸν διδάξαντά με τὴν τέχνην ταύτην ἴσα γενέτῃσιν ἐμοῖσι, καὶ βίου κοινώσασθαι, καὶ χρεῶν χρηίζοντι μετάδοσιν ποιήσασθαι, καὶ γένος τὸ ἐξ ωὐτέου ἀδελφοῖς ἴσον ἐπικρινέειν ἄῤῥεσι, καὶ διδάξειν τὴν τέχνην ταύτην, ἢν χρηίζωσι μανθάνειν, ἄνευ μισθοῦ καὶ ξυγγραφῆς, παραγγελίης τε καὶ ἀκροήσιος καὶ τῆς λοιπῆς ἁπάσης μαθήσιος μετάδοσιν ποιήσασθαι υἱοῖσί τε ἐμοῖσι, καὶ τοῖσι τοῦ ἐμὲ διδάξαντος, καὶ μαθηταῖσι συγγεγραμμένοισί τε καὶ ὡρκισμένοις νόμῳ ἰητρικῷ, ἄλλῳ δὲ οὐδενί. Διαιτήμασί τε χρήσομαι ἐπ’ ὠφελείῃ καμνόντων κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν, ἐπὶ δηλήσει δὲ καὶ ἀδικίῃ εἴρξειν. Οὐ δώσω δὲ οὐδὲ φάρμακον οὐδενὶ αἰτηθεὶς θανάσιμον, οὐδὲ ὑφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιήνδε. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω. Ἁγνῶς δὲ καὶ ὁσίως διατηρήσω βίον τὸν ἐμὸν καὶ τέχνην τὴν ἐμήν. Οὐ τεμέω δὲ οὐδὲ μὴν λιθιῶντας, ἐκχωρήσω δὲ ἐργάτῃσιν ἀνδράσι πρήξιος τῆσδε. Ἐς οἰκίας δὲ ὁκόσας ἂν ἐσίω, ἐσελεύσομαι ἐπ’ ὠφελείῃ καμνόντων, ἐκτὸς ἐὼν πάσης ἀδικίης ἑκουσίης καὶ φθορίης, τῆς τε ἄλλης καὶ ἀφροδισίων ἔργων ἐπί τε γυναικείων σωμάτων καὶ ἀνδρῴων, ἐλευθέρων τε καὶ δούλων. Ἃ δ’ ἂν ἐν θεραπείῃ ἢ ἴδω, ἢ ἀκούσω, ἢ καὶ ἄνευ θεραπηίης κατὰ βίον ἀνθρώπων, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω, σιγήσομαι, ἄῤῥητα ἡγεύμενος εἶναι τὰ τοιαῦτα. Ὅρκον μὲν οὖν μοι τόνδε ἐπιτελέα ποιέοντι, καὶ μὴ ξυγχέοντι, εἴη ἐπαύρασθαι καὶ βίου καὶ τέχνης δοξαζομένῳ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐς τὸν αἰεὶ χρόνον. παραβαίνοντι δὲ καὶ ἐπιορκοῦντι, τἀναντία τουτέων.
 Και η απόδοση στη νέα ελληνική γλώσσα:
“Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και επικαλούμενος τη μαρτυρία όλων των θεών ότι θα εκτελέσω κατά τη δύναμη και την κρίση μου τον όρκο αυτόν και τη συμφωνία αυτή. Να θεωρώ τον διδάσκαλό μου της ιατρικής τέχνης ίσο με τους γονείς μου και την κοινωνό του βίου μου. Και όταν χρειάζεται χρήματα να μοιράζομαι μαζί του τα δικά μου. Να θεωρώ την οικογένειά του αδέλφια μου και να τους διδάσκω αυτήν την τέχνη αν θέλουν να την μάθουν χωρίς δίδακτρα ή άλλη συμφωνία.
Να μεταδίδω τους κανόνες ηθικής, την προφορική διδασκαλία και όλες τις άλλες ιατρικές γνώσεις στους γιους μου, στους γιους του δασκάλου μου και στους εγγεγραμμένους μαθητές που πήραν τον ιατρικό όρκο, αλλά σε κανέναν άλλο. Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη. Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης.
Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά. Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα.”
 Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και σε ιατρικές σχολές που ακολουθούν σήμερα το αυθεντικό κείμενο αποδίδονται μόνο αποσπάσματα από αυτόν, καθώς και τα σημεία που απαγορεύουν την ευθανασία, την έκτρωση και τις εγχειρήσεις παραλείπονται. Ο όρκος έχει υποστεί αλλαγές πολλές φορές και από πάρα πολλές χώρες με σημαντικότερη ίσως εκείνη της Διακήρυξη της Γενεύης του 1948 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Παρόλο που δεν υπάρχει καμία νομική διάταξη που να αφορά την ανάγνωση κάποιου ειδικού όρκου στην αποφοίτηση των σπουδαστών των ιατρικών σχολών, το 98% των Αμερικανών φοιτητών δίνουν κάποιον όρκο, ενώ μόλις το 50% ισχύει για τους Βρετανούς φοιτητές της ιατρικής.
 Είναι μάλιστα ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι σε κάποια ιατρικά παν/μια του εξωτερικού ήδη ο όρκος του Ιπποκράτη έχει αντικατασταθεί με τον όρκο του Μαϊμονίδη, ενός Εβραίου γιατρού-φιλοσόφου που έζησε τον 12ο αι. κ.ε. Γεννημένος στην πόλη Κόρδοβα (στη σημερινή Ισπανία), ο Mosheh ben Maimon (משה בן מימון), όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του ήταν ραββίνος, γιατρός και φιλόσοφος με πεδίο δράσης την Αίγυπτο και το Μαρόκο, και από τις πηγές αποκαλείται και σαν «δεύτερος Μωυσής.»
 Ο όρκος του Μαϊμωνίδη που είναι μεταφρασμένος στα Ελληνικά παρακάτω δεν θα πρέπει να συγχέεται με το κείμενο «Η καθημερινή προσευχή ενός γιατρού», που πιθανόν να γράφτηκε αργότερα από έναν άλλο Γερμανό γιατρό, τον Marcus Herz, μαθητή του Ε. Κάντ. και γιατρό του Moses Mendelssohn. Για πρώτη φορά αυτό το κείμενο τυπώθηκε το 1793. Διάβασε παρακάτω τον Όρκο του Μαϊμωνίδη, αυτόν που σήμερα έχει αντικαταστήσει τον όρκο του Ιπποκράτη σε πολλές χώρες:
«Η αιώνια πρόνοια με έχει διορίσει μου να έχω την επίβλεψη πάνω στη ζωή και την υγεία των πλασμάτων Σου. Είθε η αγάπη μου για την τέχνη μου να με ενεργοποιεί ανά πάσα στιγμή. Είθε ούτε πλεονεξία ούτε μιζέρια, ούτε δίψα για δόξα ή για μια μεγάλη φήμη να διακατέχουν το νου μου. Γιατί οι εχθροί της αλήθειας και της φιλανθρωπίας θα μπορούσαν εύκολα να με παραπλανήσουν και να με κάνουν να ξεχάσω τον ευγενή μου στόχο να κάνω καλό στα παιδιά Σου. Μακάρι να μην βλέπω τίποτα άλλο στον ασθενή, παρά έναν συνάδελφο πλάσμα που πονάει.
Δώσε μου τη δύναμη, το χρόνο και την ευκαιρία να διορθώσω πάντα σε ό, τι έχω αποκτήσει και πάντα να διευρύνω τη γνώση μου. Γιατί η γνώση είναι τεράστια και το πνεύμα του ανθρώπου μπορεί να επεκταθεί επ ‘ αόριστον και να πλουτίσει καθημερινά ανταποκρινόμενο στις νέες απαιτήσεις. Σήμερα μπορεί να ανακαλύψει τα λάθη του χθες και αύριο μπορεί να λάβει ένα νέο φως στο τι σκέφτεται ο ίδιος σήμερα. Θεέ μου, Εσύ με έχεις διορίσει να επίσταμαι της ζωής και του θανάτου των πλασμάτων Σου. Εδώ, είμαι έτοιμος για την αποστολή μου και τώρα ανταποκριθεί στο κάλεσμά μου.»
 Hippocratic_OathΚάποιοι Έλληνες γιατροί εκφράζουν τους φόβους τους ότι υπάρχει περίπτωση και στην Ελλάδα να αντικατασταθεί ο όρκος του Ιπποκράτη με τον παραπάνω, που δεν χρειάζεται και πολύ προσπάθεια για να αντιληφθεί κάποιος πως ούτε εκφράζει ούτε προβάλει την άσκηση της ιατρικής δίνοντας προτεραιότητα στην πρέπουσα ηθική και δεοντολογία.
Είναι κάτι απολύτως απρόσωπο που ανοίγει το δρόμο στον άνθρωπο να μετατραπεί σε πειραματόζωο των πολυεθνικών εταιρειών που ελέγχουν τη βιομηχανία της υγείας.
 Δυστυχώς για άλλη μία φορά, το πρότυπο του γιατρού σαν ανιδιοτελής και ενάρετος λειτουργός του Ιπποκράτη είναι κατεξοχήν καταβαραθρωμένο κάτω από την εικόνα του γιατρού που φιγουράρει στις εκπομπές της τηλεόρασης σαν μία άλλη διασημότητα, κρατώντας στο ένα χέρι το νυστέρι και στο άλλο οδηγώντας πολυτελή αυτοκίνητα και ιστιοπλοϊκά σκάφη.
 Γιατί να κολλήσουμε λοιπόν στην αλλαγή του όρκου; Αναλογιζόμενοι τη νέα τάση που παρατηρείται παντού σήμερα να μη «θιχτούν» τα πιστεύω και οι ιδέες μειονοτήτων που φιλοξενούνται στη γειτονιά μας και ευρύτερα σε ολόκληρες χώρες, ο όρκος του Μαϊμονίδη (στη θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε άλλο κείμενο ανάλογα ουδέτερο και απρόσωπο) καταργεί οτιδήποτε έχει να κάνει με τις αληθινές ρίζες της Ελληνικής ιατρικής και της ιστορίας της που ανάγονται στον Ασκληπιό και στον Ιπποκράτη.
 Άλλωστε, η έκφραση «Από του ιερού περιβόλου του σεπτού τούτου τεμένους των Μουσών εξερχόμενος» που αναφέρεται σήμερα στον κουτσουρεμένο όρκο του Ιπποκράτη της Ιατρικής Σχολής Αθηνών μπορεί να γίνει κόκκινο πανί για κάποιους που είναι «πιστοί αλλού τους οποίους οφείλουμε να σεβόμαστε”. Με εμάς εδώ … άλλη ιστορία, μην ξαναλέμε ότι υπάρχει θεόπνοο σχέδιο.
 Πάσχουν κάποιοι από το «σύνδρομο της εξαφάνισης του είδους», δηλαδή ελπίζουν σε αγγέλους, γεμάτους φως να έρχονται για να ανεβάσουν την ανθρωπότητα στην 5η διάσταση. Μην ξεχάσω και τους ημίθεους, Ολύμπιους, Ανδρομέδιους, Πλειάδειους, ΕΛ, ΜΕΛ, ΚΟΥΝΕΛ …  Μωυσή,  Κθούλου,  Αζώρ …και όλο το κακό συναπάντημα. Ποιά ανθρωπότητα θα σώσουν;

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Δυο ξένοι....

Ο κορυφαίος αρχαιολόγος του πλανήτη αποκαλύπτει: Ο Μέγας Αλέξανδρος απελευθέρωσε την ανθρωπότητα!

«Νότια του Ουζμπεκιστάν στις όχθες του Αμπού Ντάρια βρήκαμε μια Ελληνική περιοχή που ονομαζόταν «Πανδοχείο».

ΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Εκεί ήταν το περίφημο «Ελληνικό Πέρασμα» γιατί από κει περνούσαν οι πάνοπλοι, επιφανείς στρατηγοί του Μ. Αλεξάνδρου.

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το σημείο Τερμέζ (από την Ελληνική ονομασία «Θερμές») ακριβώς πάνω στα σύνορα με το Αφγανιστάν….».

Ο διασημότερος- εν ζωή -αρχαιολόγος του κόσμου -ειδικός για τα Ελληνιστικά ευρήματα στην Κεντρική Ασία , ο Εντγκαρ Ρετβελάτζε, άνοιξε τα χαρτιά του στο Hellasforce και μίλησε για τα νέα ευρήματα που αφήνουν άφωνη την ανθρωπότητα, όπως για τη βιβλιοθήκη παπύρων στο Καμπίρ Τεπέ με γραφή βασισμένη στο Ελληνικό αλφάβητο, αλλά και για το πλήθος νομισμάτων (που δεν χωρούν πλέον σε μουσεία) κυρίως του βασιλιά Ευθύδημου από τη Μαγνησία, του Ευκρατήδη και των Σέλευκου και Αντιόχου.

Ο Ρετβελάτζε που είναι Ακαδημαϊκός στο Ουζμπεκιστάν και γερουσιαστής, έχει πάθος ασίγαστο για τον Έλληνα στρατηλάτη.

«Ο Μεγάλος Βασιλιάς σας – μου εκμυστηρεύτηκε στην πολύκροτη συνέντευξη που μου έδωσε σε ένα προάστιο της Τασκένδης- άνοιξε δρόμους στην Ιστορία κι έφερε σε συνεννόηση, σε συνάντηση, τη Δύση με την Ανατολή….Γι αυτό και για 10.000 άλλους λόγους που μαθαίνουμε κάθε μέρα παραμένει μεγάλος….».

Και καθώς τα κατέγραφα όλα αυτά, απ τον Ιντιάνα Τζόουνς του καιρού μας, μου άνοιξε το προσωπικό του θησαυροφυλάκιο στην Ακαδημία Επιστημών της Ουζμπεκικής πρωτεύουσας.

Χιλιάδες νομίσματα με Ελληνικές επιγραφές αλλά και μια λευκή λήκυθος που πάνω της γράφει «ΜΕΓΑΡΑ». Πάνω σε Πεντελικό μάρμαρο, χαραγμένο το όνομα της Ελληνικής πόλης απ τούς στρατιώτες που ακολουθούσαν τον ένδοξο στρατηλάτη στη μοναδική εποποιία στην έρημο της Κεντρικής Ασίας….







Ήταν ένας Γάλλος, ένας Δανός, ένας Αργεντίνος κι ένας Έλληνας -Ένα σύγχρονο πολιτικό «ανέκδοτο»

Γράφει ο Μάνος Χατζηγιάννης

Ήταν ένας Γάλλος, ένας Δανός, ένας Αργεντίνος κι ένας Έλληνας....
Κάπως έτσι δεν ξεκινούσαν όλα τα ανέκδοτα που λέγαμε μικροί με εναλλαγή πάντοτε στις εθνικότητες; Η κατάσταση στην Ελλάδα μετά την εγκληματική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών από όλες τις κυβερνήσεις σίγουρα δεν είναι αστεία όσο ένα ανέκδοτο πλην όμως το «ανέκδοτο» που θα εξιστορήσει σήμερα το ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ έχει πολλαπλά μηνύματα.

Μηνύματα για τον ελληνικό λαό κυρίως. Οι πολιτικοί απέδειξαν τόσα χρόνια πως δυσκολεύονται να αλλάξουν. Άλλα τάζουν από τα προεκλογικά παράθυρα, άλλα εφαρμόζουν όταν κατακτήσουν την εξουσία.

Αυτό εχεί σημασία τώρα που κοντοζυγώνουν οι εκλογές....

Το ζήτημα όμως τι κάνουν οι απλοί πολίτες. Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες έχουμε συνηθίσει να ρίχνουμε τις ευθύνες για τα πάντα σε άλλους. Πάντα φταίει κάποιος άλλος εκτός από έμάς. Φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε οι ξένες δυνάμεις, φταίνε «σκοτεινοί κύκλοι» που θέλουν το κακό μας. Αναρωτηθήκσμε όμως ποτέ ποιό είναι τι δικό μας μερίδιο ευθύνης; Στα αλήθεια τι έκανε ο Έλληνας για να αποτρέψει τα χειρότερα; Σίγουρα δεν «τα φάγαμε μαζί» με τους πολιτικούς όπως ισχυρίστηκε ο κ. Πάγκαλος αλλά αυτό δε μας απαλάσσει των ευθυνών μας. Μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί αλλα΄αφήσαμε κάποιους άλλους να «τα φάνε». Κάναμε τα στραβά μάτια γιατί μας έταζαν θεσούλες στο δημόσιο, βολέματα, διορισμούς και άλλα. Κι όταν τους ψηφίζαμε και αναλάμβαναν την εξουσία άλλαζαν βιολί και διεμήνυαν σε όλους του τόνους «τέρμα τα ρουσφέτια» αφήνωντάς μας στα κρύα του λουτρού.

Αυτό εχεί σημασία τώρα που κοντοζυγώνουν οι εκλογές....

Το βουλώναμε τόσα χρόνια είτε παίρνωντας επιδόματα, είτε αγροτικές επιδοτήσεις, είτε εύκολα δάνεια. Ζούσαμε πολλοί από έμάς πάνω από τις δυνατότητές μας. Και τώρα που η περίδος των παχέων αγελάδων πέρασε-από ό,τι φαίνεται ανεπιστρεπτί- έχουμε κλειστεί στο καβούκι μας για να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται...Δε βγαίνουμε να διαμαρτυρηθούμε αλλά καθόμαστε και κλωσάμε ό,τι μας απέμεινε μην τυχόν το χάσουμε κι αυτό.

Στο σύγχρονο λοιπόν αυτό «ανέκδοτο» ο Έλληνας δεν είναι ο έξυπνος και ο καταφερτζής που κερδίζει τις εντυπώσεις στο ΄τελος, όπως συμβαίνει στα ανέκδοτα. Είναι ο πιο αδύναμος κρίκος.
Αντιθέτως οι υπόλοιποι του ανεκδότου δείχνουν αν μη τι άλλο χαρακτήρα. Ο Γάλλος, τον οποίο εμείς οι Έλληνες αρεσκόμαστε να αποκαλούμε «κουτοφραγκο» για να τον μειώσουμε, βγαίνει στους δρόμους για το παραμικρό για να μην περάσουν πολύ λιγότερα από όσα κατάπιαμε αμάσητα εμείς. Μέχρι στον Πύργο του Άιφελ έγινε απεργία τις προάλλες.

Από την άλλη ο Αργεντίνος. Βρέθηκε πριν από μερικά χρόνια σε ανάλογη με τη δική μας σημερινή κατάσταση. Ξεχύθηκε στους δρόμους κι εκείνος. Αντέδρασε σε όσους αποφάσισαν να τον «τελειώσουν». Και προσπάθησε να μην τους κάνει το χατίρι. Το πάλεψε όχι μόνο με φωτιές στους δρόμους αλλά και με άλλους ουσιαστικότερους τρόπους.

Συγκεκριμένα το 2001,την περίοδο του οικονομικού χαλασμού στην Αργεντινή, το εργοστάσιο κεραμικών Zanon έκλεισε αφήνοντας τους εργάτες απλήρωτους. Τότε οι εργάτες δεν έτρεχαν στην κυβέρνηση να τους αποακαταστήσει και να τους δώσει επιδόματα. Πήραν την απόφαση να προχωρήσουν στην απαλλοτρίωση του εργοστασίου και αυτοδιαχειριστούν την παραγωγή. Πήραν δηλαδή την κατάσταση στα χέρια τους. Αντελήφθησαν πως αν δεν κινηθούν οι ίδιοι κανείς δε θα τους σώσει.

Δυστυχώς τέτοια φαινόμενα δεν βλέπουμε στη χώρα μας. Περνάμε γενναιές δεκατέσσερις εμείς οι Έλληνες όσους μας κυβερνούν χαρακτηρίζοντάς τους ανίκανους, αδιάφορους και άλλα, όμως όταν κάτι στραβώσει σε αυτούς προστρέχουμε για σωτηρία. Είναι απολυτως μαζοχιστικό.

Το επόμενο βήμα είναι να καταντήσουμε σαν τον Δανο. Ο τρίτος του ανεκδότου βρίσκεται στο άλλο άκρο. Η πλειονότητα των Δανών είναι ικανοποιημένη από το ύψος των φόρων στη χώρα τους, κατέγραψε πρόσφατη σφυγμομέτρηση. Σημειωτέον οι φόροι στη σκανδιναβική αυτή χώρα είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας μόνο το 20% των Δανών θεωρεί ότι πληρώνει πολύ υψηλούς φόρους, ενώ το 66% κρίνει καλό το ποσοστό των φόρων, και ένα ποσοστό 12% θεωρεί ότι μάλλον πληρώνει λίγα χρήματα.

Τη σφυγμομέτρηση διενήργησε το Ινστιτούτο Στατιστικών Greens.

«Δανία του Νότου» δεν ήθελε να μας κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου; Λέτε αυτό να εννοούσε; Βεβαίως πέρα από τα αστεία οι Δανοί δικαιολογούνται ως ένα βαθμό να έχουν τέτοιες αντιλήψεις γιατί στη χώρα τους οι φόροι συνδέονται άμεσα με το κράτος πρόνοιας, που προσφέρει φροντίδα και κάλυψη σε όλους τους πολίτες. Σε αντίθεση με τη δική μας χώρα που και πολλούς φόρους πληρώνουμε και κράτος πρόνοιας δεν απολαμβάνουμε.

Ηταν, λοιπόν, ένας Γάλλος, ένας Δανός, ένας Αργεντίνος κι ένας Έλληνας σε αυτό το ανέκδοτο. Μα για να είμαστε ακριβείς οι παραπάνω αναφορές απέδειξαν πως για γέλια και για κλάματα παράλληλα είναι μόνο η στάση του Έλληνα....

tilegrafima.gr

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Κίνηση: ο τόπος, ο χρόνος, το κενόν στον Αριστοτέλη

Ο Αριστοτέλης προβαίνει στην εξέταση της κίνησης (Φυσικά Γ1). Η κίνηση είναι συνεχές και το τελευταίο ορίζεται συχνά σαν αυτό που μπορεί να διαιρεθεί επ´άπειρον.

Γενικά, η κίνηση στην αριστοτελική φιλοσοφία
είναι η πραγμάτωση του δυνάμει, χωρίς, όμως, να μπορούμε να την καταχωρήσουμε ούτε ως δυνατότητα ούτε ως ενέργεια. <<Σε κάθε στιγμή ενέργειας, η δυνατότητα καταργείται εντελώς και μετατρέπεται σε εντελέχεια.

Στην κίνηση η μεταβολή δεν ολοκληρώνεται προτού τελειώσει η κίνηση[...] πιο ελεύθερα, η κίνηση είναι ατελής ενέργεια και η ενέργεια τελειωμένη κίνηση.(W.D.Ross,Αριστοτέλης,σ.122)

Τα συμπεριληφθέντα σε μια μεταβολή στοιχεία είναι το κινούν, το κινούμενον, ο χρόνος καθώς και το αρχικό και το τελικό όριο, το εξ ου και το εις ο αντιστοίχως.(Φυσικά Ε1) Μετά από μια αλληλουχία επαγωγικών συλλογισμών,που σχετίζονται με την μελέτη της μεταβολής μεταξύ εναντίων ή μη, ο φιλόσοφος συμπεραίνει πως τρία είναι τα είδη της κίνησης: του ποιου, του ποσού και η κατά τόπον, η σπουδαιότερη από όλες καθότι εμπεριέχει τις υπόλοιπες.

Ο τόπος κατά τον Αριστοτέλη(Φυσικά Δ1) όντως υπάρχει κι αυτό τεκμηριώνεται ως εξής: ένα σώμα μπορεί να καταλάβει έναν συγκεκριμένο τόπο, τον οποίο, όμως, μπορεί να διεκδικήσει και να καταλάβει και ένα άλλο σώμα. Άρα, κατ´ανάγκην, ο τόπος πρέπει να είναι κάτι διαφορετικό από τα σώματα που τον καταλαμβάνουν.

Ο τόπος, θα πρέπει, ακόμα, να έχει κάποια δύναμη, γεγονός που υποδεικνύει η φυσική τάση ορισμένων σωμάτων να κινούνται προς ορισμένους τόπους κι εκεί να ηρεμούν.

Ο φιλόσοφος διακρίνει τον τόπο σε κοινόν,δηλαδή τον τόπο που ένα πράγμα μοιράζεται με άλλα και σε ίδιον, δηλαδή τον τόπο που καταλαμβάνει αποκλειστικά το συγκεκριμένο πράγμα και το εμπεριέχει άμεσα και μόνον αυτό.

Η συλλογιστική του Αριστοτέλη εξελίσσεται συμπεραίνοντας πως ο τόπος δεν είναι μορφή και ότι η ύλη δεν είναι τόπος, καθώς ο τόπος ενός πράγματος είναι διακριτός από το ίδιο το πράγμα. Έτσι διαπιστώνει πως τόπος είναι το πέρας του περιέχοντος σώματος(Φυσικά 212a5) για να φτάσει στον τελικό του ορισμό: τόπος είναι το του περιέχοντος πέρας ακίνητον πρώτον.

Από τις ασύλληπτα συνοχικές προκείμενες των συλλογισμών του καταλήγει στο εξής συνεπές πλην όμως ρηξικελευθο για την εποχή του συμπέρασμα: καθετί φυσικό στο σύμπαν είναι εν τόπω αλλά το σύμπαν δεν είναι εν τόπω.

Επιπλέον, ο Σταγειρίτης παρατηρεί ότι όσοι αναφέρονται στο κενό το ταυτίζουν με τον τόπο. Αφού αναιρεί αυτή την θέση αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κενό χωρισμένο από τα σώματα(Φυσικά 214b12-216a26), ότι δεν υπάρχει κενό που να καταλαμβάνεται από σώματα (Φυσικά 216a26-b21) και ότι δεν υπάρχουν κενά διαστήματα μέσα στα σώματα(Φυσικά Δ9).

Προκειμένου για αυτή την απόδειξη, χρησιμοποιεί έννοιες όπως αυτή της βαρύτητας,της ταχύτητας της κίνησης,του μηδενός. Στο έργο του "Μετά τα Φυσικά" κάνει λόγο για αναλογία ανάμεσα στο κενό και στο άπειρο.

Έπειτα, ο Αριστοτέλης αναφέρεται και στον χρόνο σαν κάτι μη πραγματικό η αμυδρώς πραγματικό και επιδιώκει να μελετήσει τον χαρακτήρα του(Μετά τα Φυσικά Δ10).

Ο χρόνος προϋποθέτει την μεταβολή. Συμπλέκει το ύστερον,το πρότερων και το νυν με τον τόπο, την κίνηση και τον χρόνο ώστε φτάνει να διερωτάται τι σημαίνει να ειναι κάτι εν χρόνω. Ο χρόνος είναι ανεξάντλητος γιατί κάθε νυν είναι φύσει η αρχή ενός μέλλοντος και το τέλος ενός παρελθόντος(Μετά τα Φυσικά 222a29-b7).

Παρόμοια συλλογίστηκε και ο Ελύτης στον Μικρό Ναυτίλο του όταν έγραψε πως ένας "Αναχωρητής" για τους μισούς είναι, αναγκαστικά,για τους άλλους μισούς ένας "Ερχόμενος". Η μοιραία αναλογία είναι εντελεχής κι ερωτική.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Χειμερινό ηλιοστάσιο: Ο Θρίαμβος του Φωτός στη σκοτεινότερη ημέρα του χρόνου

Τα χαράματα της 21ης Δεκεμβρίου ξεκινάει η μικρότερη ημέρα του χρόνου, το χειμερινό ηλιοστάσιο. Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην ημέρα αυτή, πολύ πριν καν υπάρξει ο μήνας Δεκέμβρης.

Πριν από 5.000 χρόνια είχε κατασκευαστεί ένα σημαντικότατο μνημείο επάνω σε έναν νεφροειδούς σχήματος λόφο, στην κορυφή της περιοχής που σήμερα γνωρίζουμε ως Newgrange στην Ιρλανδία, 48 περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Δουβλίνου. Ο θάλαμος σε σχήμα σταυρού στην καρδιά του λόφου, βρίσκεται στο τέλος ενός στενού διαδρόμου με μήκος 19 μέτρα. Στο χειμερινό ηλιοστάσιο, τεσσεράμισι λεπτά μετά την ανατολή, οι ακτίνες του ήλιου γλιστράνε μέσα από μία σχισμή που βρίσκεται πάνω από την πόρτα, διαπερνούν τον διάδρομο και φωτίζουν τα σκαλιστά σχέδια του θαλάμου.
Οι αστρονόμοι της σύγχρονης εποχής έκαναν υπολογισμούς λαμβάνοντας υπόψη τους την ελαφριά αλλαγή της κλίσης της γης εδώ και 5.000 χρόνια και ανακάλυψαν ότι το φαινόμενο αυτό θα συνέβαινε τότε, μόλις τεσσεράμισι λεπτά νωρίτερα, δηλαδή ακριβώς την ώρα της αυγής.

Το πότε και το που ανατέλλει και δύει ο ήλιος στις μέρες μας, δε θεωρείται πλέον τόσο σημαντικό. Τα σπίτια και οι εργασιακοί μας χώροι είναι επαρκώς φωτισμένα και σε πείσμα των ισχυρισμών, ότι οι σκοτεινές ημέρες του χειμώνα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ψυχολογία μας, οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουμε να περάσουμε τη σκοτεινιά του χειμώνα χωρίς σοβαρά
προβλήματα. Φαίνεται πως οι πραγματικά δύσκολες μέρες του χειμώνα δεν είναι τότε που οι ώρες της ηλιοφάνειας είναι λιγότερες, αλλά τον Φλεβάρη και στις αρχές του Μάρτη, όπου το κρύο είναι ιδιαίτερα τσουχτερό. Το Δεκέμβρη αντιλαμβανόμαστε τη σκοτεινιά ως κάποιο διακοσμητικό στοιχείο της νύχτας, που δένει μυστηριακά με τα χριστουγεννιάτικα φώτα και θεωρούμε ως ένα είδος πολυτέλειας να βρούμε καταφύγιο δίπλα στη φωτιά από το τζάκι. Το ημίφως των ημερών αυτών αποτελεί ένα στοιχείο της μαγείας της εποχής αυτής.
Εάν προσπαθούσαμε να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει με τον ήλιο στο χειμερινό ηλιοστάσιο, σε μια προσπάθεια να μιμηθούμε τους αρχαίους μας προγόνους στο χτίσιμο μνημείων που έδιναν έμφαση στο φαινόμενο αυτό, θα συνειδητοποιούσαμε την αργή κίνηση του ηλίου που ταλαντεύεται κάθε χρόνο μεταξύ της κυριαρχίας του φωτός και της σκιάς. Καθώς η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, το ένα ημισφαίριο δέχεται ολοένα και περισσότερο φως, ενώ συγχρόνως στο αντίθετο ημισφαίριο η ημέρα μικραίνει και το φως του ήλιου λιγοστεύει. Δύο φορές το χρόνο το φθινόπωρο και την άνοιξη - η εναλλαγή αυτή μεταξύ της σκοτεινότητας και της φωτεινότητας προσεγγίζει ένα μέσο σημείο και τότε υπάρχει ισημερία.
Την αυγή του χειμερινού ηλιοστασίου ξεκινάει η πιο μικρή ημέρα του χρόνου, με διάρκεια 9 ώρες και 11 λεπτά, ενώ ο ήλιος ανεβαίνει μόλις 25 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα και λάμπει το μεσημέρι με μία ισχύ 455 watt ανά τετραγωνικό μέτρο. Στο θερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου, η ημέρα διαρκεί 15 ώρες και 10 λεπτά και ο ήλιος βρίσκεται 72 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα, εκπέμποντας ακτινοβολία ισχύος 1.167 watt ανά τετραγωνικό μέτρο κατά την ώρα του μεσημεριού.
Αυτοί οι υπολογισμοί έχουν γίνει με τη χρήση των σύγχρονων μαθηματικών. Ωστόσο, βαθιά μέσα σε κάθε θηλαστικό υπάρχει ένας εξαιρετικά ευαίσθητος υπολογιστής, που αντιλαμβάνεται την μεταβολή της κλίσης της ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στη γη. Προκαλεί μία ποικιλία συμπεριφορών, όπως αλλαγές στις συνήθειες τροφής και αναπαραγωγής του ζωικού βασιλείου, μέχρι και μαζικές αποδημήσεις ή πτώση σε χειμερία νάρκη.
Η αλληλεπίδραση του φωτός και του σκότους ταξιδεύει μέσα σ' έναν στενό διάδρομο που ξεκινά από τον αμφιβληστροειδή του ματιού και το οπτικό νεύρο, προς τον υποθάλαμο και τον μικροσκοπικό θάλαμο της επίφυσης. Αντί να φωτίσει σκαλιστά σχέδια, όπως συμβαίνει με τον εσωτερικό θάλαμο του μνημείου στο Newgrange, ρυθμίζει την παραγωγή της ορμόνης μελατονίνης από την επίφυση. Η έκκριση της μελατονίνης καταστέλλεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και απελευθερώνεται τη νύχτα. Ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι η μελατονίνη παίζει έναν ρόλο κλειδί στη ρύθμιση των κιρκαδικών (ημερήσιων) ρυθμών, που συμπεριλαμβάνουν τον ύπνο και την εγρήγορση, και των κιρκάνιων (ετήσιων) κύκλων, που αφορούν συγκεκριμένες εποχιακές συμπεριφορές, που λαμβάνουν χώρα την ίδια εποχή κάθε χρόνο.
Το μήκος των ημερών εάν συνδυαστεί με την αλλαγή των θερμοκρασιών ασκεί μία προφανή επίδραση σε όλα τα ζωντανά όντα. Αλλά τι γίνεται με τους ανθρώπους; Κατά τη διάρκεια των σκοτεινών και κρύων ημερών, εμείς οι άνθρωποι βρισκόμαστε εγκλεισμένοι στους φωταυγείς και ζεστούς χώρους διαβίωσής μας. Είμαστε ακόμα κάτω από την επίδραση των αρχαίων ρυθμών και κύκλων του κόσμου, όπως ήταν οι πρόγονοί μας, τουλάχιστον 5.000 πριν; Οι ερευνητές απαντούν... ναι και όχι.
Όπως ο καθένας γνωρίζει, είμαστε δεκτικοί σε εποχιακές συμπεριφορές, όπως το να κόβουμε έλατα και να τα φιλοξενούμε στα σπίτια μας τον Δεκέμβριο. Αλλά η βιολογική μας συμπεριφορά φαίνεται πως δεν δίνει μεγάλη σημασία στο ημερολόγιο. Δεν μεταναστεύουμε σε πιο γόνιμες περιοχές, δεν πέφτουμε σε λήθαργο το χειμώνα και δε ρυθμίζουμε την τροφή και την αναπαραγωγή μας ανάλογα με τις εποχές του χρόνου. Η μελατονίνη εμποτίζει το αίμα μας κάθε νύχτα, αλλά για σχεδόν τους μισούς από εμάς, τα επίπεδα της μελατονίνης δεν επηρεάζονται σχεδόν καθόλου από τη διάρκεια των ημερών. Κυρίως αυτό ισχύει για τον αντρικό πληθυσμό.
Ο Δρ. Thomas A. Wehr, διευθυντής ερευνών του τομέα των ανθρώπινων βιολογικών ρολογιών στο εθνικό ινστιτούτο νοητικής υγείας (National Institute of Mental Health), πριν από δέκα χρόνια μελέτησε την φωτο-περιοδικότητα σε ανθρώπους και βρήκε ότι τα επίπεδα της μελατονίνης στους άντρες ήταν ίδια κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, όπως και κατά το θερινό. Οι γυναίκες από την άλλη μεριά, έδειξαν αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις στην παραγωγή της μελατονίνης, αντιδρώντας στη σταδιακή μετάβαση από το σκοτάδι στο φως, που γίνεται κατά τον ετήσιο κύκλο του ηλίου.
Η μελέτη αυτή του Δρ. Wehr υποδηλώνει πως πιθανώς οι άντρες να επηρεάζονται περισσότερο από τον τεχνικό φωτισμό, απ' ότι οι γυναίκες. Τα ευρήματά του ταιριάζουν με στατιστικές που δείχνουν πως οι γυναίκες είναι πολύ περισσότερο πιθανό να υποφέρουν από συναισθηματικές διαταραχές που επηρεάζονται από την αλλαγή των εποχών.
Ο θρίαμβος του ήλιου απέναντι στο σκοτάδι εορτάζεται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, πως έπειτα από μία μακρά παράδοση, τα ίχνη της οποίας βρίσκονται ακόμα στο Newgrange, στο Stonehenge της Αγγλίας και σε αμέτρητες άλλες τοποθεσίες της γης, η σημαντική ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου οδήγησε στην επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου, ως την κατάλληλη ημέρα για να εορταστεί η ιστορικά ανεξακρίβωτη ημερομηνία της γέννησης του Χριστού. Το φως του κόσμου επιστρέφει ξανά και ξανά στην καρδιά του χειμώνα. Θα είναι ευτυχής όποιος έχει την ευκαιρία να βρεθεί στη θέση να το καλωσορίσει.

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Aλεξόπουλος-Μπούκουρας: Ο βίος και η πολιτεία τους μοιάζει με τη ζωή και το τέλος του Ιούδα του Ισκαριώτη. Από “ψευτοπαλληκαράδες”, πουλημένοι- Να δούμε που θα βρουν σκοινί να “κρεμαστούνε”

Δημοσιεύθηκε: 23/12/2014 13:08
alexopoulos-boukouras4

Και οι δύο από σήμερα περνούν στην ιστορία του Κοινοβουλευτισμού σαν ψευτοπαλληκαράδες που τους μάζεψε η Χρυσή Αυγή για τις “βρώμικες δουλειές”, προφυλακίστηκαν σαν παλιόπαιδα του Κοινοβουλίου και επανέκαμψαν για να στηρίξουν τον Σαμαρά στις παρακρατικές βρωμοδουλειές του.
Δείτε μερικά στοιχεία από την λαμπρή προσωπικότητα τους:
Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής στο Νομό Κορινθίας Ευστάθιος Μπούκουρας προκαλεί φανερά τα τελευταία χρόνια, καθώς εμφανίζεται συχνά σε συμπλοκές με αντιεξουσιαστές, αστυνομικούς, δημοσιογράφους και απλούς πολίτες. Πριν από λίγες ημέρες, τέθηκε σε διαθεσιμότητα με απόφαση του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. ο φρουρός του Ευστάθιου Μπούκουρα, καθώς εις βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για παράνομη κατοχή πυρομαχικών. Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής είναι πατέρας τριών παιδιών και οδηγός, χωρίς όμως να έχει δίπλωμα αυτοκινήτου. Εχει δηλώσει ότι οδηγεί από 16 χρόνων χωρίς δίπλωμα με το επιχείρημα «στην Ελλάδα ζούμε!». Ενα ιστορικό της δραστηριότητάς του εκτός Κοινοβουλίου αρκεί για να διαπιστώσει κανείς ότι ο 38χρονος βουλευτής δεν διστάζει να χειροδικήσει και να γρονθοκοπήσει, να υιοθετήσει δηλαδή πρακτικές γνήσιου ναζί.
30/7/2012: Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ε. Μπούκουρας μαζί 20 μέλη του κόμματος, σύμφωνα με καταγγελίες, ασκούν σωματική βία εναντίον του δημάρχου Κορινθίων Αλέκου Πνευματικού, σε πυρκαγιά στην περιοχή των Εξαμιλίων. Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής επιτίθεται στον Αλέκο Πνευματικό και τον ρίχνει στο έδαφος μπροστά σε πλήθος κόσμου.
23/8/12: Είναι επικεφαλής της ομάδας συγκεντρωμένων χρυσαυγιτών, που, προσπαθώντας να εμποδίσουν τις κλούβες της Αστυνομίας, οι οποίες μεταφέρουν τους μετανάστες στο στρατόπεδο της Κορίνθου, προκαλούν επεισόδια και συμπολοκές με άνδρες των δυνάμεων καταστολής.
8/7/2013: Κατά την επίθεση αντιεξουσιαστών στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Κόρινθο και ενώ γίνονται επεισόδια, ο Ευστάθιος Μπούκουρας καταγγέλλεται ότι βγάζει όπλο και πυροβολεί 4 φορές στον αέρα.
9/7/2013: Η Ολομέλεια της Βουλής αποφασίζει να αρθεί η ασυλία των βουλευτών της Χρυσής Αυγής Γιώργου Γερμενή και Ευστάθιου Μπούκουρα. Υπέρ της άρσης της ασυλίας του Γερμενή τάσσονται 208 βουλευτές, κατά 2 – ενώ υπάρχει και μία λευκή ψήφος. Υπέρ της άρσης της ασυλίας του Μπούκουρα, τάσσονται 207 βουλευτές, κατά 1, δύο βουλευτές δηλώνουν «παρών», ενώ υπάρχει και μία λευκή ψήφος. Ο Ευστάθιος Μπούκουρας κατηγορείται για ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία.
28/9/2013: Εξω από τη ΓΑΔΑ, την ώρα που το συνεργείο του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων καταγράφει τα τελευταία γεγονότα για τη Χρυσή Αυγή, προκαλείται ένταση. Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής Ευστάθιος Μπούκουρας και Αρτέμης Ματθαιόπουλος (βουλευτής Σερρών) επίθενται στο συνεργείο. Ο πρώτος μάλιστα, εκτός από απειλές, χτυπάει και το φακό της κάμερας.
 ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος μπήκε στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά στα 41 του χρόνια και μάλιστα εντελώς απρόσμενα, όπως δήλωσε ο ίδιος.
«Αισθάνομαι παιδί του λαού, γιατί πάντα υπήρξα σκληρά εργαζόμενος. Δουλεύω από πολύ μικρός όταν ξεκίνησα βοηθώντας τον πατέρα μου στο κατάστημα με άλευρα και ζωοτροφές.
Η δουλειά εδώ είναι πράγματι σκληρή γιατί εκτός από το φόρτωμα και το ξεφόρτωμα έχει και μεγάλο τρέξιμο στα χωριά, αλλά και στα σπίτια της πόλης για τη διανομή των προϊόντων. Έχει δηλαδή και πολλά δρομολόγια. Από το μαγαζί αυτό ζουν σχεδόν δύο οικογένειες, όμως τώρα τελευταία λόγω κρίσης τα πράγματα δεν πάνε καλά και έχουμε πτώση του τζίρου γύρω στο 50% με αποτέλεσμα να δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα.
Τώρα το πώς βρέθηκα να είμαι βουλευτής, ούτε καλά- καλά και εγώ το συνειδητοποίησα ακόμα καθώς και για μένα ήταν μια έκπληξη που δεν περίμενα! Η Αθήνα δεν σου κρύβω ότι με τρομάζει λίγο, καθώς η ζωή μου αλλάζει και θα είμαι μακριά από τους φίλους μου, τους ανθρώπους της γειτονιάς, αλλά και από το αγαπημένο μου χόμπι που είναι το ψάρεμα.
Βέβαια η δουλειά δεν είναι ντροπή και είμαι περήφανος που στη ζωή μου κουβάλησα και κουβαλώ τσουβάλια και όταν έρχομαι από την Αθήνα θα βγάζω το κουστούμι και θα ξαναφοράω τα αλευρωμένα ρούχα, βοηθώντας τον πατέρα μου» έχει δηλώσει προσθέτοντας ότι προέρχεται από κεντρώα οικογένεια.
Είμαι από οικογένεια κεντρώων
«Στη Χρυσή Αυγή εντάχθηκα το 1996 και κατάγομαι από κεντρώα οικογένεια. Όσο για τα περί ”ναζισμού”, αυτά δεν έχουν καμία σχέση με μένα και την οικογένειά μου. Ο παππούς μου, Ελευθέριος Αλεξόπουλος, συνελήφθη σε ηλικία 33 χρόνων έπειτα από ενέδρα, το 1944 στη Γιάννουλη γιατί μετέφερε εφόδια και τρόφιμα στους αντάρτες.
Οι Γερμανοί προς παραδειγματισμό τον κρέμασαν στην πλατεία του χωριού, αφήνοντας το πτώμα του να αιωρείται για έξι ημέρες. Όσο για τους φίλους μου, αυτούς δεν τους κρίνω από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, αλλά από τον χαρακτήρα τους και τη συμπεριφορά τους και για μένα αυτά είναι που μετράνε. Και βέβαια έχω αριστερούς φίλους και όπως καταλαβαίνεις πέφτει και άγριο δούλεμα εκατέρωθεν… Αλίμονο αν έβαζα ταμπέλα στους ανθρώπους. Πάντως σαν νέος βουλευτής ήδη έχω αίτημα για το πρώτο ρουσφέτι. Είναι από τον 12χρονο γιο μου που μου ζητάει επίμονα να του πω πότε θα του αγοράσω καινούριο κινητό!!!».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης αντέδρασε έντονα κάνοντας λόγο για «Ιούδα προδότη». Δήλωσε πως ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος είναι «άνθρωπος ευτελούς αξίας» και πρόσθεσε με νόημα «είναι πολλά τα λεφτά». Σήμερα με επιστολή την οποια υπογράφουν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ο κύριος Χρυσοβαλάντης χαρακτηρίζεται άθλια και προδοτική.
(Τα βιογραφικά είναι από καθεστωτικά μέσα)
Εμείς ένα λέμε επειδή κάποια σχέση έχουμε με τη ιστορία αλλά και το παρελθόν της ιστορίας. Ο Ιούδας βρήκε μια ελιά και κρεμάστηκε. Αυτοί να δούμε που θα αφήσουν το σαρκίον τους. Μιλάμε βέβαια για την κοινωνική απαξίωση και όχι για την φυσική τους.

 pigihttp://www.makeleio.gr/?p=237773

168 "NAI" και 131 "ΠΑΡΩΝ" στην δεύτερη ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Τη Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι θα διεξαχθεί η τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, μετά τα αποτελέσματα της δεύτερης, στην οποία η Βουλή ψήφισαν 168 "ναι" και 131 "παρών".


Ποιοι άλλαξαν... άποψη

Οι ανεξάρτητοι βουλευτές που άλλαξαν την ψήφο τους κατά τη δεύτερη ψηφοφορία για την Προεδρική Εκλογή είναι οι:

Παναγιώτης Μελάς - Ψήφισε "Ναι" στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη είχε ψηφίσει "Παρών"

Βασίλης Οικονόμου - Ψήφισε "Ναι" στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη είχε ψηφίσει "Παρών"

Μίκα Ιατρίδη - Ψήφισε "Ναι" στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη είχε ψηφίσει "Παρών"

Κωνσταντίνος Γιοβανόπουλος - Ψήφισε "Ναι" στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη απουσίαζε

Γιώργος Κασαπίδης - Ψήφισε "Ναι στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη απουσίαζε

Στάθης Μπούκουρας - Ψήφισε "Ναι" στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη απουσίαζε

Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος - Ψήφισε "Ναι" στη δεύτερη ψηφοφρία ενώ στη πρώτη απουσίαζε

Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά – Απουσίαζε από τη δεύτερη ψηφοφορία ενώ στην πρώτη είχε ψηφίσει «Παρών». Με επιστολή της προς τον Πρόεδρο της Βουλής γνωστοποίησε ότι αν ήταν παρούσα στη διαδικασία της ψηφοφορίας θα ψήφιζε «Παρών», ωστόσο εξέφρασε μόνο πρόθεση και η ψήφος της δεν προσμετρήθηκε.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Πυραμίδα της Θήβας:Τι φοβούνται και τι κρυβεται στην πολη της Θηβας και ΓΙΑΤΙ οι αρχοντες αυτου του τοπου πολεμουν τοσο λυσσαλεα καθε προσπαθεια των πολιτων της Θηβας να ανδηξουν αυτο το τοσο συμαντικο μνημειο?? ΤΙ θελουν να κρυψουν και ΤΙ 

Τι κρυβεται λοιπον στην πολη της Θηβας και ΓΙΑΤΙ οι αρχοντες αυτου του τοπου (εφορεια αρχαιοτητων - υπουργειο πολιτισμου) πολεμουν τοσο λυσσαλεα καθε προσπαθεια των πολιτων της Θηβας να ανδηξουν αυτο το τοσο συμαντικο μνημειο?? ΤΙ θελουν να κρυψουν και ΤΙ φοβουντε...
«Κάτι τους φοβίζει και απαγορεύουν την είσοδο στο εσωτερικό του λόφου του Αμφείου» δηλώνει ο Αρχαιολόγος Θεόδωρος Σπυρόπουλος, που ανακάλυψε την βαθμιδωτή πυραμίδα, αλλά που δεν ολοκλήρωσε,
καθώς…μετατέθηκε ξαφνικά από την Θήβα, την οποία επισκέπτεται διαρκώς και με αμείωτο πάντα το ενδιαφέρον του για τις εξελίξεις στο θέμα. Ρωτήσαμε τον κ. Σπυρόπουλο αν υπάρχουν εξελίξεις, καθώς το όνομά του «παίζει διαρκώς σε ξένα και ελληνικά έντυπα». Απάντηση:
«Ουδεμία, εκτός μιας ομάδας Θηβαίων που αγαπούν την παράδοση και τον πολιτισμό τους, τον οποίο όμως βλέπουν να καταρρακώνεται, να βρωμίζει και να εγκαταλείπεται».
Η δική του συνεχής προσπάθεια είναι το κίνητρο της ανάσυρσης της έρευνας από την λήθη και το παρελθόν, της έρευνας που έκανε στον χώρο του Αμφείου και αποκάλυψε την μεγαλύτερη βαθμιδωτή πυραμίδα της τρίτης χιλιετίας π.Χ, η οποία έχει όλες τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί σ’ ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία του Ευρωπαϊκού χώρου!
«Το πυραμιδικό σχήμα» εξηγεί, «απαντάται σε όλους τους πολιτισμούς (κεντρική Αμερική – Ευρώπη – Ινδία – Αίγυπτο), αλλά η επικρατούσα θεωρία πως το συγκεκριμένο σχήμα βρέθηκε και υιοθετήθηκε στην Αίγυπτο τίθεται υπό αμφισβήτηση μετά την ανακάλυψη του εκπληκτικού μνημείου στη Θήβα, το οποίο η Ελληνική πολιτεία συνεχίζει να αγνοεί και κάθε προσπάθεια για την ανάδειξή του προσκρούει στην ειρωνεία, δοκησισοφία και το κατεστημένο, το οποίο τελεί με την εντύπωση της αλάθητης γνώσης».
Να υπενθυμίσουμε πως ο Θ. Σπυρόπουλος είχε καταθέσει την θεωρία του για την βαθμιδωτή πυραμίδα του Αμφείου στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και ομόφωνα έγινε υφηγητής! Και θα συνέχιζε την έρευνα, αλλά η ξαφνική του «μετάθεση» άλλαξε τα σχέδια του.
Ο ίδιος θυμάται τον Απρίλη του 1973, όταν κατά την κάθ’ οδό στην πυραμίδα με τους συνεργάτες του ανακάλυψαν το «θαύμα της κατασκευής», που ερχόμενο στην επιφάνεια «θα συγκλονίσει όχι μόνο την τοπική κοινή γνώμη, που θα χαρεί για το λαμπρό μνημείο που διαθέτει, αλλά θα ανακινήσει και θα ακυρώσει πολλές ψευδεπίγραφες θεωρίες». «Η απόσταση από τον δρόμο Αγίου Αθανασίου – Λαϊου, μέχρι το εσωτερικό της πυραμίδας είναι περίπου 50 εκατοστά και το μόνο που χρειάζεται είναι τολμηρή απόφαση, για την οποία διερωτώμαι ποιος δεν έχει το θάρρος να πάρει, ώστε να μπούμε μέσα και να διαπιστώσουμε πως εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο, λαμπρότερο και τεχνικότερο μνημείο του προϊστορικού μας πολιτισμού» καταλήγει ο κ. Σπυρόπουλος, ευχόμενος ο αγώνας των λίγων έστω Θηβαίων να συνεχιστεί, ώστε να διαφωτίσουν τους επικεφαλείς της πολιτείας και της επιστήμης να ερευνήσουν τον Αμφείο Λόφο!!!
Θ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: «Στον λόφο του Αμφείου υπάρχει η Πυραμίδα των Θηβών»
Εκδήλωση με θέμα «Θηβαϊκά Δρώμενα σε Αρχαίους και Σύγχρονους Καιρούς» πραγματοποίησε στο συνεδριακό κέντρο Θήβας, με εισηγητή τον Αρχαιολόγο Θεόδωρο Σπυρόπουλο, ο Σύλλογος Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θήβας «ΛΑΪΟΣ».
«Το περιεχόμενο της σύζευξης, των δρώμενων της αρχαιότητας και του σήμερα, είναι συγχρόνως και αντίθεση. Στην αρχαιότητα είχαμε μια πόλη των Θηβών η οποία ακτινοβολούσε από δημιουργικότητα και πολιτισμό και σήμερα έχω την αίσθηση ότι η πόλη δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο που βρισκόταν στην αρχαιότητα» είπε σε δηλώσεις του ο κ. Σπυρόπουλος και συνεχίζει «στην απώτερη αρχαιότητα η Θήβα έχει να παρουσιάσει μερικά έξοχα μνημεία που την κατατάσσουν στην πρώτη σειρά των μεγάλων αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδος. Η δόξα της συνέχισε και στους μεταγενέστερους χρόνους έτσι ώστε ο ένας κύκλος από τους κύκλους των τραγικών της αρχαιότητας να είναι ο θηβαϊκός που τροφοδότησε την Αττική τραγωδία».
Ο κ. Σπυρόπουλος στη συνέχεια αναφερόμενος στην σημερινή κατάσταση των αρχαιολογικών χώρων της Θήβας τόνισε ότι «αισθάνεται κανείς πικρία για την εικόνα που παρουσιάζουν τα μνημεία μας, πάνω στα οποία αποτυπώθηκε το μεγαλείο και η λαμπρή περιπέτεια του Ελληνισμού στη Θήβα. Της αξίζει μια καλύτερη τύχη και αν η δική μου παρουσία σήμερα εδώ έχει την δυνατότητα να συμβάλλει στην αφύπνιση των πολιτών ώστε να δώσουμε ξανά στη Θήβα τον προορισμό της, θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος, είπε χαρακτηριστικά.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
Παράλληλα ο αρχαιολόγος αναφέρθηκε, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου, και στην πρόταση του ιδρύματος Πάκαρντ να προχωρήσει σε ανασκαφές. Ο κ. Σπυρόπουλος έκανε αναφορά στον δάσκαλο του κ. Μαρινάτοπου την δεκαετία του 70 τον παρακίνησε, όπως λέει χαρακτηριστικά, να κάνει ένα σχέδιο προσδιορισμού του ανακτορικού συγκροτήματος του Καδμείου. «Στόχος ήταν να σωθεί το ανάκτορο από την οικοπεδοποίηση, διότι την εποχή εκείνη που ήταν η δικτατορία, είχε προταθεί από κάποιους φορείς της πόλης να κτιστεί στην θέση της δημοτικής αγοράς η Λέσχη των Αξιωματικών και στο επόμενο οικοδομικό τετράγωνο να κατασκευαστούν πολυκατοικίες και τα αρχαία να μείνουν στα υπόγεια. Ευτυχώς η πρόταση αυτή δεν πέρασε και η δική μας πρόταση ήταν να απαλλοτριωθούν αυτά τα δύο οικοδομικά τετράγωνα ώστε να δημιουργηθεί ένας πνεύμονας οικιστικός και πολιτιστικός ο οποίος θα προστατεύσει και θα αναδείξει το Ανάκτορο. Χαίρομαι που υπάρχει ένας φορέας που θέλει να συνεχίσει τις ανασκαφές αυτές που καθυστέρησαν πολλά χρόνια. Η απαλλοτρίωση έγινε για να αναδειχθεί το Ανάκτορο του Κάδμου και αυτό δεν μπορεί να μετατίθεται συνεχώς για το απώτερο μέλλον. Πρέπει να γίνει τώρα».

ΑΜΦΕΙΟΝ ΚΑΙ ΠΥΡΑΜΙΔΑ
Ο κ. Σπυρόπουλος μίλησε όπως ήταν φυσικό και για τον λόφο του Αμφείου εκεί που όπως υποστηρίζει ο ίδιος βρίσκεται η πυραμίδα των Θηβών. «Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι η τύχη του μνημείου. Περί της τύχης και της μορφής του Μνημείου υπέβαλλα διατριβή επί υφηγεσία στο μεγαλύτερο πνευματικό ίδρυμα της χώρας μας, το πανεπιστήμιο Αθηνών, που εγκρίθηκε ομοφώνως. Σήμερα υπάρχουν διαπρεπής επιστήμονες, όπως ο κ. Ράμπαχ που είναι μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και ανασκαφέας ενός τύμβου στην Ολυμπία, που χαρακτηρίζουν το Αμφείον… Πυραμίδα. Και από την εξωτερική του μορφή ότι είναι βαθμιδωτό συμφωνούν άπαντες. Είναι λυπηρό ότι ο σημερινός έφορος αρχαιοτήτων κ. Αραβαντινός, στο συνέδριο που έγινε πέρυσι στο Ούντινε, δεν είχε το θάρρος να κρατήσει την σειρά ομιλίας σύμφωνα με το πρόγραμμα. Για να αποφύγει την κριτική εναντίον του άλλαξε την σειρά και μίλησε μετά από εμένα. Εκεί όμως, όταν εμφανίζεται στα Διεθνή συνέδρια, φοβάται να πει ότι το μνημείο δεν υπάρχει. Εκεί λέει ακριβώς τα αντίθετα. Όταν εκεί υποστηρίζει ότι στον χώρο του Μουσείου βρήκε ένα μνημείο με πλινθοκατασκευή το οποίο είναι όμοιο με εκείνο που ανακάλυψα εγώ στην κορυφή του λόφου του Αμφείου, αφήνω την κρίση σε εσάς».
Που είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα για την Πυραμίδα του Αμφείου….;
Τι βρήκε ο Α. Κεραμόπουλος, που έσκαψε από την ανατολική πλευρά του λόφου, την οποία έκοψε ο παλιός εθνικός δρόμος Αθήνας – Λαμίας; Στο πάνω μέρος είναι ο τύμβος , από κάτω είναι μια ζώνη με λευκό χρώμα , μετά το κάτω τμήμα του λόφου και μετά ο δρόμος που οδηγούσε προς την πλατεία. Ο Α. Κεραμόπουλος και αργότερα κάποιος άλλος αρχαιολόγος ερεύνησε την κορυφή του λόφου, αλλά και οι δυο δεν ευτύχησαν να βρουν ένα ταφικό μνημείο. Ο Παυσανίας όμως, αντιγράφοντας την τοπική παράδοση λέει πως εκεί υπάρχει κοινός τάφος για τον Ζύθο και τον Αμφίωνα. Ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος ξεκίνησε δοκιμαστικά κι έπεσε πάνω στον τον τάφο. Πρόκειται για έναν τεράστιο κιβωτιόσχημο τάφο, τον μεγαλύτερο στον Ελλαδικό χώρο, που μέσα είχε δυο αποθέτες, που αντιστοιχούν σε δυο νεκρούς. Μέσα στον τάφο και λίγο έξω από αυτόν βρήκαν 4χρυσά κοσμήματα και άλλα μικρά κομματάκια από χρυσό διάκοσμο, τα οποία δεν ήσαν στη θέση τους, γιατί ο τάφος ήταν κλεμμένος.

Σκάβοντας με την ομάδα του (8 – 10 άτομα από την Θήβα), από το κέντρο του τύμβου, κατέβηκαν ένα πηγάδι 20μέτρων και ανακάλυψαν ότι όλος ο λόφος του Αμφείου δεξιά και αριστερά ήταν κομμένος σε καταπληκτικές γαλαρίες ύψος 5 μ. και πλάτος 1,5 μ. , ενώ συνέχεια εύρισκαν κόχες. Τις γαλαρίες είχε δει και ο Α. Κεραμόπουλος όταν κόπηκε ο δρόμος. Αρχαιολογικό δελτίο 3/1917, σελ. 388, αλλά θεωρούσε πως ήσαν υδραγωγείο. Σκάβοντας και διατρέχοντας όλες τις γαλαρίες έφτασαν στην ΒΑ πλευρά, όπου άκουγαν τα βήματα των περαστικών απ’ έξω. «Πρόθεσή μας ήταν να ρίξουμε το μικρό χωμάτινο χώρισμα που υπήρχε , ώστε να βγούμε στον δρόμο και να συνεχίσουμε ευκολότερα από το να κατεβαίνουμε διαρκώς με ανεμόσκαλα από το πηγάδι, αλλά δεν προλάβαμε. Μετατέθηκα ξαφνικά και το πηγάδι γέμισε τσιμέντο…» συνεχίζοντας την περιγραφή ο Θ. Σπυρόπουλος.
Οι αρχαιολόγοι τότε αιφνιδιάστηκαν για να παραδεχθούν ότι το μνημείο είναι ενιαίο κι έτσι άρχισε η πρώτη κριτική και ο πόλεμος για την χρονολόγησή του. Για τον λόγο αυτό δε, ήρθε στην Θήβα ο 80χρονος Γερμανός καθηγητής της Βιέννης Φριτς Σταινμάγιερ, ο οποίος δέχτηκε τα πάντα, πλην όμως ζήτησε από τον Θ. Σπυρόπουλο να κατεβάσει την χρονολογία. «Μα αν κατεβάσω την χρονολογία τότε χάνει την αξία του το μνημείο το οποίο δεν βρίσκεται στην ουρά της εξέλιξης αλλά στην κορυφή αφού είναι το αρχαιότερο τυμβοειδές μνημείο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη» είχε απαντήσει τότε ο Έλληνας Αρχαιολόγος..
Σήμερα 30 χρόνια μετά τις αξιολογήσεις του Θ. Σπυρόπουλου, ουδείς στην διεθνή βιβλιογραφία αμφισβητεί ότι το Αμφείο χρονολογείται το 2.500 π.χ, ότι τα χρυσά κοσμήματα και τα ευρήματα ανήκουν σε μια εποχή που συμπορεύεται με την παράδοση και ότι πρόκειται για τον διπλό τάφο των Ζύθου και Αμφίωνα. Οι αντιρρήσεις που υπάρχουν, αφορούν την πυραμίδα και είναι λίγες. Μερικοί δε από τους διαπρεπέστερους σήμερα αρχαιολόγους του κόσμου, όπως η Ζανέτ Φορσέ, ο Μαράν, ο Ράμπαχ (ανασκαφέας της Ολυμπίας) μιλούν για τον μεγαλύτερο τύμβο της Ελλάδας που έχει τη μορφή γήινης πυραμίδας.Το Αμφείο!
«Οι αντιδρώντες έχουν την εντύπωση ότι παλιότερα στην Ελλάδα κατοικούσαν μόνο τσοπάνηδες και ψαράδες. Δηλαδή, ενώ στον περίγυρο μας υπήρχαν υψηλοί πολιτισμοί (Μεσοποταμία, Τροία Αίγυπτος, Κρήτη) η Ελλάδα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και αυτό γιατί έτσι αρέσει σε εκείνους που έπρεπε να εντάξουν τους “ινδοευρωπαίους” σε κάποια χρονολογία και μια από αυτές είναι το Αμφείο, το οποίο όμως τους διαψεύδει, αφού είναι αρχαιότερο από τις τυμβοχωήσεις που υποτίθεται πως συνδέονται με την εισβολή “ινδοευρωπαίων” στην Ελλάδα. Και για να στηρίξουν τις θεωρίες τους έφτασαν στο σημείο να πουν πως ο πολιτισμός στην Ελλάδα αρχίζει με την Μυκηναϊκή εποχή το 1600 π.χ και ότι τον δημιούργησαν αυτοί που ήρθαν από Ουγγαρία, Αφγανιστάν κ.α. Παραμύθια της Χαλιμάς, που δυστυχώς τα διδάσκονται σήμερα στα σχολεία μας» επεσήμανε ο Θ. Σπυρόπουλος, προσθέτοντας:
“Όχι κύριοι. Θα αναστραφεί αυτή η πορεία είτε το θέλετε είτε όχι. Θα καταλάβετε ότι στην Ελλάδα από το 2.500 π.χ μέχρι το 1750 π.χ υπάρχει μια τεράστια πολιτισμική ανάπτυξη που δεν ξανάγινε ποτέ. Όλη η Μεσογειακή ζώνη έχει επηρεαστεί από τον ελληνικό πολιτισμό. Και η ίδια η Αίγυπτος στην υιοθέτηση του πυραμιδικού σχήματος ακολουθεί την Ελλάδα. Και απόδειξη δεν αποτελεί μόνο το περίοπτο μεγαλόπρεπο ασύγκριτο μνημείο του Αμφείου. Θέτουμε υπό την κρίση της πόλης και των επιστημόνων το θέμα: Δέχεστε αυτά που περιγράφω ότι είδα, δέχεστε μήπως ότι είναι υδραγωγείο κατά τον Κεραμόπουλο ή μήπως πως αποτελεί φυσικό φαινόμενο; Ότι και να δέχεστε, αξίζει τον κόπο να διαθέσουμε ένα μεροκάματο για να αφαιρέσουμε αυτό το μικρό παραπέτασμα του χώματος και να μπούμε μέσα. Δηλώνω πως αν μπούμε μέσα, θα ανακαλύψουμε πως εκεί θα χωρέσει ολόκληρη η πόλη και είναι κρίμα να μας στερούν αυτή τη δυνατότητα”.

olympia            
Διαβάστε περισσότερα

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Να γιατί δεν μπορούμε να εκλέξουμε πρόεδρο της Δημοκρατίας

Του Στρατή Μαζίδη

Γιατί να εκλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχουμε Δημοκρατία σε αυτή τη χώρα. Έχουμε;


Είναι δημοκρατία όποιος ψηφίσει να είναι αποστάτης και όποιος δεν ψηφίσει να είναι επικίνδυνος;

Είναι δημοκρατία να μαυρίζεις το ΠΑΣΟΚ και να σε κυβερνά;

Είναι δημοκρατία να πληρώνεις ενοίκιο στο σπίτι σου;

Είναι δημοκρατία να σου κόβουν με το έτσι θέλω το μισθό;

Είναι δημοκρατία να χάνεις από τη μια στιγμή στην άλλη τη δουλειά σου;

Είναι δημοκρατία να διαλύεται η ζωή σου επειδή κάποιοι το αποφάσισαν;

Είναι δημοκρατία να αυτοκτονεί κόσμος;

Είναι δημοκρατία να διαλύονται οικογένειες για μια κατασκευασμένη κρίση;

Όχι αδέρφια. Δεν είναι δημοκρατία. Είναι δικτατορία. Είναι τρομοκρατία. Είναι καθεστώς.

Αλλά...

...ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.

Για ποιον πρόεδρο λοιπόν μας μιλούν;

15 διδάγματα από τον πιο φτωχό πρόεδρο του κόσμου

Η θητεία του Jose “Pepe” Mujica, του πρόεδρου της Ουρουγουάης, τελείωσε. Θα μείνει στην ιστορία για την ασυνήθιστη ειλικρίνειά του, την ηγετική του φυσιογνωμία και τις ρητορικές του ικανότητες. Κυρίως όμως, θα τον θυμούνται γιατην ικανότητά του να μετατρέπει τις ιδέες του σε πράξεις.

Ο πιο φτωχός πρόεδρος στον κόσμο, ζούσε σε ένα μικρό σπίτι, σε μία φάρμα, με ένα υπνοδωμάτιο μαζί με τη γυναίκα του, τη Lucia Toplansky και τα σκυλιά του (μεταξύ αυτών και τη Manuela η οποία μετά από ένα ατύχημα έχει μείνει με τρία πόδια).
O Mujica έδινε το 90% του μισθού του σε φιλανθρωπίες, ηγήθηκε δίνοντας το παράδειγμα σε μία εποχή λιτότητας και κέρδισε την διεθνή καταξίωση γιατί προώθησε πολιτικές εξαιρετικά φιλελεύθερες, για τη χρήση της κάνναβης, τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, τις εκτρώσεις, και ενάντια στην υπερκατανάλωση.
Εδώ, συγκεντρώσαμε κάποια από αυτά που είπε στη θητεία του. Ο πρόεδρος των φτωχών, που πέρασε 14 χρόνια φυλακισμένος και αρκετό χρόνο της ζωής του στην απομόνωση, στον πάτο ενός πηγαδιού, μιλά:

1. Για τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις

“Έχω δει την άνοιξη που τελείωσε με μία φρικτή βαρυχειμωνιά. Εμείς, οι άνθρωποι, είμαστε αγελαία όντα. Δε μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας. Ζούμε σε εξάρτηση με την κοινωνία. Είναι ένα πράγμα να ρίξεις μία κυβέρνηση ή να φτιάξεις ένα οδόφραγμα και είναι κάτι τελείως διαφορετικό να δημιουργήσεις ή να κτίσεις μία καλύτερη κοινωνία. Μία κοινωνία χρειάζεται οργάνωση, πειθαρχία και δουλειά σε βάθος χρόνου. Μην τα μπερδεύουμε λοιπόν αυτά τα δύο. Θέλω να κάτω το εξής ξεκάθαρο:
Μου αρέσει αυτή η νεανική ενέργεια και ο αυθορμητισμός, αλλά νομίζω ότι δε θα οδηγήσει πουθενά εάν δεν ωριμάσει”.
2. Για τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας

Ερωτώμενος σχετικά με την αντίθεση σχετικά με τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας, είπε:
“Πάντα έτσι συμβαίνει με τις αλλαγές. Το 1913, καθιερώσαμε το δικαίωμα στο διαζύγιο για τις γυναίκες της Ουρουγουάης. Ξέρετε τι λέγανε τότε; Ότι ο θεσμός της οικογένειας θα εξαφανιστεί. Ότι αυτό θα είναι το τέλος των καλών τρόπων και της κοινωνίας. Πάντα θα υπάρχει μία συντηρητική και πιο παραδοσιακή αντιμετώπιση των πραγμάτων, που θα κτίζει πάνω στο φόβο για την αλλαγή. Όταν ήμουνα νέος και πήγαινα να χορέψω στα κλαμπ της εποχής, έπρεπε να φοράμε κουστούμια και γραβάτες. Αλλιώς, δε μας άφηναν να μπούμε. Δε νομίζω πως σήμερα στα πάρτι της νεολαίας κάτι τέτοιο ισχύει”.
3. Για τον υλισμό

“Έχουμε θυσιάσει τους παλιούς άυλους θεούς, και τώρα, έχουμε κάνει κατάληψη στο ναό του Θεού της Αγοράς. Αυτός ο θεός που οργανώνει την οικονομία, την πολιτική, τις συνήθειές μας, τις ζωές μας, και μας παρέχει πιστωτικές κάρτες και επιτόκια, λες και εκεί βρίσκεται η ευτυχία”
“Μοιάζει σα να έχουμε γεννηθεί μονάχα για να καταναλώνουμε και να καταναλώνουμε. Και όταν δε μπορούμε πλέον να καταναλώσουμε, νοιώθουμε τη ματαίωση και υποφέρουμε από τη φτώχια και αυτό-περιθωριοποιούμαστε”
4. Για την παγκόσμια κατανάλωση

“Μπορούμε πλέον να ανακυκλώνουμε σχεδόν τα πάντα. Εάν ζούσαμε με αυτά που έχουμε, εάν ήμασταν επαρκείς, και οι 7 δισεκατομύρια άνθρωποι στον κόσμο θα είχαν όλα όσα χρειάζονται. Προς τα εκεί θα έπρεπε να κατευθύνονται οι παγκόσμιες πολιτικές. Αλλά σκεφτόμαστε ως άνθρωποι και χώρες και όχι ως είδος”
5. Για το δικαίωμα στην έκτρωση και τον γάμο ομόφυλων

“Εφαρμόσαμε μία πολύ απλή αρχή: Αναγνωρίσαμε τα γεγονότα. Η έκτρωση είναι τόσο παλιά όσο ο κόσμος. Ο γάμος μεταξύ ομόφυλων, επίσης. Είχαμε τον Ιούλιο Καίσαρα, τον Μεγάλο Αλέξανδρο, η ομοφυλοφιλία δεν είναι σημείο των μοντέρνων καιρών μας, είναι πολύ πιο παλιά από ότι νομίζουμε. Είναι μία αντικειμενική πραγματικότητα που υπάρχει. Για εμάς, το να μη την νομιμοποιούμε θα ήταν σα να βασανίζουμε άσκοπα αυτούς τους ανθρώπους”
6. Για το τέλος των συγκρούσεων

Όταν ερωτήθηκε για το κατά πόσο η Ουρουγουάη θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες τις για να λήξει η 50ετής πόλεμος στην Κολομβία μεταξύ κυβέρνησης και ανταρτών, είπε:
“Από μακριά, μοιάζει σα ένας πόλεμος δίχως λύση και σα μία μακριά θυσία για ολόκληρη τη χώρα. Οπότε, όταν παρουσιάζεται ένας πρόεδρος που προσπαθεί να ανοίξει ένα μονοπάτι που μπορεί να οδηγήσει στην ειρήνη, νομίζω πως αξίζει να τον υποστηρίξουμε. Γιατί υπάρχει πολύς πόνος, και αν προσπαθήσουν να ανταποδώσουν όλοι αυτό τον πόνο, αυτός ο πόλεμος δε θα τελειώσει ποτέ. Αλλά υπάρχει μία ευκαιρία. Θα ένιωθα πολύ εγωιστής εάν δε βοηθούσα με οποιοδήποτε τρόπο μπορώ”.
“Η βοήθεια δε σημαίνει επέμβαση. Δε θα αναμειχθώ εάν δε με καλέσουν. Αλλά αν μπορώ να λειτουργήσω ως ένας μεσάζοντας με την εμπειρία που έχω, τότε θα ενθαρρύνω τη συμμετοχή στο διάλογο μεταξύ κυβέρνησης και ανταρτών. Των ανταρτών που έχουν και αυτοί τα προβλήματά τους, και έχουν τους δικούς τους βάσιμους φόβους. Νομίζω πως όλοι στη Λατινική Αμερική πρέπει να βοηθήσουμε.”
7. Για το ότι παρέμεινε σεμνός παρά την θέση εξουσίας που κατέχει

“Μόλις οι πολιτικοί αρχίζουν να σκαρφαλώνουν στην ιεραρχία, ξαφνικά αισθάνονται σα βασιλιάδες. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι όσοι προασπίζονται τη δημοκρατία βρίσκονται στον κόσμο για να διασφαλίσουν ότι κανείς δε θα είναι πιο ίσος από τους άλλους”. Σχετικά με τα μεγέθη των γραφείων και των σπιτιών που δίνονται σε πολιτικούς με αξιώματα, τα θεωρεί απομεινάρια της φεουδαρχίας: “Χρειάζεσαι ένα παλάτι, κόκκινα χαλιά και πολλούς υπήκοους να σου λένε, “μάλιστα, κύριε”. Όλα αυτά είναι φρικτά”
8. Για την αναδιανομή του πλούτου

“Οι επιχειρήσεις θέλουν απλά να αυξάνουν τα κέρδη τους: είναι στο χέρι της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι αρκετά από αυτά τα κέρδη θα αναδιανεμηθούν ώστε οι εργαζόμενοι να έχουν λεφτά για να αγοράσουν τα προϊόντα τα οποία παράγουν. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο εδώ – όσο λιγότερο φτώχια υπάρχει, τόσο περισσότερο ανθεί το εμπόριο. Η πιο σημαντική επένδυση είναι στους ανθρώπινους πόρους”
9. Για τα γηρατειά

“Αυτό που είναι λυπηρό είναι ότι ένας 80χρονος παπούς πρέπει να είναι ο πιο ανοιχτόμυαλος. Οι γέροι δεν είναι γέροι εξαιτίας της ηλικίας τους, αλλά εξαιτίας αυτών που έχουν στο κεφάλι τους. ”
10. Για την εξάρτηση

“Χειρότερο από τα ναρκωτικά είναι η διακίνηση των ναρκωτικών. Πολύ χειρότερο. Τα ναρκωτικά είναι η αρρώστια και δεν πιστεύω ότι υπάρχουν καλά ναρκωτικά ή ότι η μαριχουάνα κάνει καλό. Ούτε τα τσιγάρα κάνουν καλό. Καμία εξάρτηση δεν είναι καλή. Συμπεριλαμβάνω και το αλκόολ. Η μόνη καλή εξάρτηση είναι ο έρωτας. Ξεχάστε όλα τα υπόλοιπα”
11. Για το ότι τον αποκαλούν τον φτωχότερο πρόεδρο στον κόσμο

“Δεν είμαι ο φτωχότερος πρόεδρος. Ο φτωχότερος είναι αυτός που χρειάζεται πολλά για να ζήσει. Η ζωή μου είναι το αποτέλεσμα των τραυμάτων μου. Είμαι ο γιος της ιστορίας μου. Υπήρχαν εποχές όπου για να είμαι χαρούμενος δε χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω παρά ένα στρώμα για να κοιμηθώ”
12. Για το ότι δωρίζει το 90% του μισθού του

“Έχω ένα τρόπο ζωής που δεν πρόκειται να τον αλλάξω επειδή είμαι πρόεδρος. Κερδίζω περισσότερα από όσα χρειάζομαι, ακόμα και αν αυτά τα χρήματα δεν ήταν αρκετά για άλλους προέδρους. Για μένα, το να είμαι πρόεδρος δεν είναι θυσία, είναι καθήκον”
13. Για τους στόχους του για την Ουρουγουάη

“Ο στόχος μου είναι να πετύχω τη μείωση της αδικίας στην Ουρουγουάη, να βοηθήσω τους πιο ευάλωτους και να αφήσω μία παρακαταθήκη πολιτική, έναν τρόπο για να οραματιζόμαστε το μέλλον το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν άλλοι που θα έρθουν να πάρουν τη θέση μου. Δεν υπάρχει τίποτα που να έχει μικρή διάρκεια. Αυτό που θέλω είναι να αγωνιστώ για το κοινό καλό. Η ζωή, ξέρετε, περνάει γρήγορα. Ο μόνος τρόπος για να παρατείνεις τη ζωή σου είναι άλλοι να συνεχίσουν τη δουλειά που εσύ έχεις ξεκινήσει”.
14. Για την εμπειρία του να είναι πρόεδρος

“Ο πρόεδρος είναι ένας υψηλός αξιωματούχος που εκλέγεται για να πραγματοποιεί μία λειτουργία. Δεν είναι βασιλιάς, δεν είναι θεός. Δεν είναι κάποιος σαμάνος σε κάποια φυλή ώστε να γνωρίζει τα πάντα. Είναι ένας δημόσιος υπάλληλος που ζει για να εξυπηρετεί τους πολίτες. Νομίζω ότι ο ιδανικός τρόπος ζωής για έναν πρόεδρο είναι να ζει όπως η πλειοψηφία του κόσμου για τον οποίο εκλέχθηκε να υπηρετήσει”
15. Για το μυστικό της ευτυχίας

“Να ζεις σύμφωνα με τα πιστεύω σου. Να είσαι ο εαυτός σου και να μην προσπαθούν να επιβάλλεις τα κριτήριά σου στους υπόλοιπους. Δεν περιμένω από τους άλλους να ζουν όπως εγώ. Θέλω να σέβομαι την ελευθερία των άλλων ανθρώπων, αλλά προασπίζομαι τη δική μου ελευθερία. Και αυτό έρχεται με το να έχεις το θάρρος να λες αυτό που πιστεύεις, ακόμα και όταν δε μοιράζονται την οπτική σου”
Επιμέλεια και μετάφραση agonaskritis.gr από mic.com