Τα τραγικά λάθη της κας Μπακογιάννη στην κούρσα διαδοχής της ΝΔ
Της Εφης Κ. Μπάσδρα *
Το 2004 η ΝΔ και κυρίως ο Κώστας Καραμανλής αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας με τους καλύτερους οιωνούς που υπήρξαν μεταπολιτευτικά. Κουβαλούσε ένα τεράστιο ηθικό απόθεμα-πλεονέκτημα, είχε απέναντι του ένα εξαιρετικά κουρασμένο κόμμα, οι Ολυμπιακοί αγώνες ήσαν προ των πυλών και η Εθνική μας, κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, κατάκτησε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Ευφορία σε πλήρη ανάπτυξη! Η κα Μπακογιάννη, δήμαρχος Αθηναίων τότε (μιας Ολυμπιακής Αθήνας, πεντακάθαρης και ασφαλούς) παραδίνει μπροστά στα μάτια δισεκατομμυρίων τηλεθεατών σε ολόκληρο τον κόσμο, την ολυμπιακή σημαία στον δήμαρχο του Λονδίνου. Παγκόσμια προβολή για ένα εξαιρετικά προβεβλημένο στέλεχος εντός Ελλάδος. Συνεχίζει στο υπουργείο Εξωτερικών ασκώντας μια ήπια εξωτερική πολιτική χωρίς ρήξεις και αντιθέσεις, με μόνη και μεγάλη εξαίρεση την αστοχία της υποστήριξης του σχεδίου Ανάν, ενάντια στη θέληση του Κυπριακού λαού. Έλλειψη διορατικότητας -και εδώ θα επανέλθουμε.
Η κα Μπακογιάννη όλα τα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ αλλά και παλαιότερα έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης στον Ελληνικό λαό συνολικά, απολαμβάνοντας εξαιρετικά υψηλά ποσοστά δημοτικότητας. Τι συμβαίνει, όμως, σήμερα και αυτή η πολιτικός, που τόσο επιμελώς διαμόρφωνε το προφίλ της εδώ και χρόνια με σκοπό την αρχηγία της ΝΔ, φαίνεται ότι χάνει τελικά το παιχνίδι; Η κα Μπακογιάννη όπως προκύπτει διέπραξε, η ίδια ή καθ’ υποβολή, τα εξής τραγικά λάθη:
Ενώ έβλεπε, όπως όλοι οι Έλληνες, ότι η κυβέρνηση Καραμανλή πήγαινε την χώρα «με χίλια στον τοίχο», δεν άσκησε ποτέ δημιουργική κριτική υπό τον φόβο της γενικής κατακραυγής, για κληρονομικού τύπου ροπή σε αποστασία.
Συναίνεσε σε όλες τις λάθος αποφάσεις της κυβέρνησης Καραμανλή, και κυρίως συναίνεσε σε συγκάλυψη σκανδάλων, πολλά από τα όποια ενέπλεκαν άτομα του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος.
Παρότρυνε τον Καραμανλή στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών, βλέποντας, ίσως, τα αδιέξοδα, κυρίως όμως έχοντας στο μυαλό της την επόμενη μέρα.
Η έλλειψη διορατικότητάς της, που φαίνεται να την ακολουθεί συχνά, δεν της επέτρεψε να δει την πανωλεθρία που ερχόταν. Θεώρησε ότι μια διαχειρίσιμη ήττας της τάξης του 4-4.5%, θα επέτρεπε αφενός το πέρασμα του Καραμανλή σε άλλους θώκους και αφετέρου την δική της αναρρίχηση στην αρχηγία της ΝΔ.
Θεώρησε τη διαδικασία εκλογής αρχηγού στη ΝΔ κλειστή κομματική υπόθεση που έπρεπε να γίνει γρήγορα και, κυρίως, να εκλεγεί η ίδια. Είναι απορίας άξιο, πώς ένα τόσο δημοφιλές στέλεχος φοβήθηκε την έκθεση στον απλό κόσμο και αναγκάστηκε να συρθεί σε διαδικασίες με τις οποίες ήταν αντίθετη.
Χρησιμοποίησε τα κάθε είδους ΜΜΕ και τους ανθρώπους που τα υπηρετούν με προκλητικό τρόπο που διέγειρε τα αντανακλαστικά των ψηφοφόρων.
Μετά τη διαμόρφωση ενός πλειοψηφικού ρεύματος από τη σύμπραξη Σαμαρά – Αβραμόπουλου, που αποτελούσε άλλωστε και το κυρίαρχο ρεύμα στους κόλπους της ΝΔ, απεδόθη σε έναν αγωνιώδη αγώνα εξεύρεσης συμμαχιών με «όποιον», προς άγραν επικοινωνιακών εντυπώσεων. Και επειδή, στο σημείο που έχει φτάσει σήμερα η ΝΔ δεν είναι αστείρευτη δεξαμενή στελεχών, συνέπραξε με όλα τα «καμένα» χαρτιά.
Όταν, τέλος, οι δημοσκοπήσεις έδιναν σαφές προβάδισμα στον Αντώνη Σαμαρά, επιδόθηκε αυτή και τα στελέχη της σ’ έναν αγώνα με διχαστικά και διασπαστικά μηνύματα, εκβιάζοντας το αποτέλεσμα.
Το πιο σημαντικό, ίσως, λάθος της, τη χρησιμοποίηση με προκλητικό τρόπο των ΜΜΕ, το διέπραξε και πριν δυο χρόνια ο κος Βενιζέλος. Στη περίπτωση του τελευταίου το κομματικό εκλογικό σώμα ζούσε την εμπειρία για πρώτη φορά. Στην περίπτωση, όμως, της κας Μπακογιάννη, η «υπόθεση Βενιζέλου» θα έπρεπε να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή λαθών, και όχι αυτάρεσκη υποβολή ενός κατευθυνόμενου αποτελέσματος. Κοινός παρονομαστής όλων των λαθών μοιάζει να προβάλει η έλλειψη διορατικότητας. Της ιδίας, των συμβούλων, του περιβάλλοντος; Μένει να αποδειχτεί…
Ο λαός μας, πάντα θυμόσοφος, δεν ξεχνά τον ισχύοντα φαίνεται στο διηνεκές απλοϊκό μύθο του Αισώπου με τον λαγό και τη χελώνα. Μόνο που αυτή τη φορά, από φάρσα μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται κόντρα στην έπαρση και την αλαζονεία, έχουν αλλάξει τα γένη και έγινε ο μύθος ΤΗΣ λαγού και ΤΟΥ χελώνα!!!
* Η Έφη Κ. Μπάσδρα είναι πανεπιστημιακός
Από Factorx τη(ν) Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009, 02:00 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
…ευτηχως που οι ελληνες δεν εχουν επιλεκτικη μνημη και η αποδειξη βρισκεται σε ολους αυτους που συρρέουν οικειοθελώς και στηριζουν τον ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ.
Σε οτι ενώ έβλεπε, όπως όλοι οι Έλληνες, ότι η κυβέρνηση Καραμανλή πήγαινε την χώρα «με χίλια στον τοίχο», δεν άσκησε ποτέ δημιουργική κριτική υπό τον φόβο της γενικής κατακραυγής, για κληρονομικού τύπου ροπή σε αποστασία συμφωνώ.
Σε οτι συναίνεσε σε όλες τις λάθος αποφάσεις της κυβέρνησης Καραμανλή, και κυρίως συναίνεσε σε συγκάλυψη σκανδάλων επίσης συμφωνώ.
Μόνο αυτό ήταν το μεγάλο της λάθος οτι έλεγε Ναί σε όλα στον Καραμανλή, στα υπόλοιπα οτι οδήγησε τον Καραμανλή σε πρόωρες εκλογές που προβλεπόταν σίγουρη ήττα είναι ιστορίες για αγρίους, μόνος του προκήρυξε ο Καραμανλής εκλογές με την ελπίδα να γλυτώσει μεγάλη συντριβή τον Μάρτιο αφού ήξερε τα τραγικά που θα ακολουθούσαν στην οικονομία τους επόμενους μήνες κάτι που βλέπουμε σήμερα με το στήσιμο στον τοίχο απο τον Αλμούνια.
Όχι απλώς ενόχλησε τον κόσμο η στάση της όλα αυτά τα χρόνια και η προκλητική υπερπροβολή της, αλλά εξαγρίωσε τους απλούς ψηφοφόρους. Εκείνη είχε επαναπαυτεί λόγω της στήριξης της από τους πάντες και ο Σαμαράς το “καμμένο χαρτί” για τους περισσότερους, αλλά πρώτα από όλα για την ίδια, έκανε κινήσεις αθόρυβα με σοβαρότητα και διορατικότητα και της βγήκε στην στροφή.
Το χειρότερο δε όλων είναι ότι τώρα στα δύσκολα, αποκαλύπτεται ότι η Ντόρα ήταν μία μεγάλη “φούσκα”. Τίποτα το ιδιαίτερο. Ούτε σαν προσωπικότητα ούτε σε μόρφωση ούτε σε τίποτα. Άν δεν ήταν κόρη του Μητσοτάκη ενδεχομένως θα ήταν στην κουζίνα του σπιτιού της. Ένα ακόμα λοιπόν κατασκεύασμα των ΜΜΕ, των επιχειρηματικών συμφερόντων κ.α. Της είναι αδύνατον να διαχειριστεί την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει και κάθε της εμφάνιση είναι χειρότερη από την προηγούμενη (σε αντίθεση με τον πατέρα της που ήταν μεγάλο ταλέντο στους ελιγμούς και στους χειρισμούς δύσκολων καταστάσεων).
Υ.Γ.
Άν είχε την στοιχειώδη πολιτική διόραση, θα λάμβανε σοβαρά υπ΄οψιν το σύνθημα του κόσμου που ακούστηκε την άνοιξη στο μνημόσυνο του γέρου Καραμανλή, “ΑΝΤΩΝΗ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ… ΜΟΝΗ…”
Πως επιτρέπεται, άτομα σαν τον Μαυρίκη της οικογενείας Μητσοτάκη να διαφημίζουν στα ΜΜΕ κακουργηματικές πράξεις, στο όνομα της υποστήριξης της Ντόρας; Αυτές είναι συνήθειες κακόφημων συμμοριών και μόνο!
Η δικαιοσύνη δεν πρέπει να παρέμβει!
Εστω, ας πάρέμβει το ΕΣΡ ή, η ΕΣΗΕΑ!
ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΚΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΛΕΠΕΙ ΜΑΓΑΛΟΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΑΛΚΟ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ Η ΝΤΟΡΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ
Πολυ καλη η αναλυση της κας Μπασδρα. Οι επισημανσεις ακριβεις και καιριες. Ειναι ηλιου φαεινοτερον οτι η κα Μπακογιαννη πιστευει οτι οι Ελληνες εχουμε κοντη μνημη και ακρισια. ελπιζω να συντριβει την Κυριακη αυτη και να παει επι τελους στο σπιτι της μια και καλη.
Σπιτι να μαθει να κανει ξεροτηγανα.
Θέλω να διατυπώσω κάποιες ενστάσεις στο παραπάνω άρθρο που σε γενικές γραμμές
με βρίσκει πάντως σύμφωνο.
1. Η αρθρογραφος ισχυρίζεται ότι η στήριξη της Μπακογιάννη στο σχέδιο Ανάν
ήταν έλλειψη διορατικότητας. Δηλαδή το σχέδιο ήταν καλό αλλά επειδή ο κυπριακός
λαός θα το καταψήφιζε έπρεπε η κα Μπακογιάννη να υποστηρίξει το όχι;
Προσωπικά πιστεύω (χωρίς να έχω ούτε καν ενδείξεις για αυτό) ότι η στήριξη στο ΝΑΙ
μεγάλου μέρους των πολιτικών και του τύπου, οφείλεται στην πίεση του αμερικανικού
παράγοντα, και όχι στην ενδελεχή μελέτη του σχεδίου, στα κέρδη που θα είχαν οι
ελληνοκύπριοι και στους κινδύνους που ελλόχευαν.
2. Σαφώς και η Μπακογιάννη διέθετε μηχανισμούς που την στήριξαν στην προεκλογική
πορεία. Επειδή όμως προυπήρχε η περίπτωση Βενιζέλου, η στήριξη ήταν πολύ πιο συγκαλυμένη.
Να θυμίσω ότι πριν δύο χρόνια, οι εφημερίδες των μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων
σχεδόν εξύβριζαν τον Παπανδρέου, σχεδόν χωρίς προσχήματα. Δεν θυμάμαι ανάλογα
πρωτοσέλιδα στο τελευταίο δίμηνο, άλλο το τι έγγραφαν οι συντάκτες στις μέσα σελίδες.
Νομίζω ότι την χαριστική βολή στα λάθη της Μπακογιάννη έδωσε η στρατηγική
Σαμαρα. Αν ο Σαμαράς ηθικολογούσε γενικά και αόριστα, προσπαθώντας να κερδίσει
την ψήφο των μελών της ΝΔ, θα είχε χάσει κατά κράτος από τον πανίσχυρο μηχανισμό
της Μπακογιάννη. Κατάφερε όμως το εξής, να τρέψει την συζήτηση σε ιδεολογικά μονοπάτια,
με κορυφαίο το δίλημμα για το ποια θα είναι η βάση της ΝΔ, οι παραδοσιακοί δεξιοί
ψηφοφόροι ή οι κεντρώοι που μια ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ μια ΝΔ.
Βέβαια το απότέλεσμα γράφεται στην Κυριακή οπότε περιμένουμε ΠΗΓΗ-www.antinews.gr