Τετάρτη, Ιουνίου 25, 2014 - 03:24
Nτά Λούζ, ένα ζεστό, γλυκό βράδυ στις 4 Ιουλίου του 2004. Μαζί με τον Νίκο Αρμένη, τον Νίκο Χατζόπουλο και τον Γιάννη Νίνο. Παρέα, όλοι ντυμένοι στα μπλε, πιστεύοντας σε ένα θαύμα. Ένα θαύμα που έγινε και πέρασε στην ιστορία. Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΗΣ! Κι εμείς εκεί από κοντά να ζούμε ένα παραμύθι ζωής που βγήκε αληθινό!
Δέκα χρόνια μετά, οι συνθήκες διαφορετικές… Εδώ στην Αθήνα, το ταξίδι στη Βραζιλία μακρινό, τα έξοδα πολλά, οι υποχρεώσεις πολλές, μα η φλόγα στην καρδιά ίδια. Όπως τότε! Η ΕΘΝΙΚΗ μας, η Εθνική όλων μας αυτή που ενώνει με μοναδικό τρόπο όλους τους Έλληνες, να πάει μπροστά. Να κάνει περήφανους τους Έλληνες!
Είχα πει πριν από το Μουντιάλ, να μην γκρινιάζουμε. Και μόνο που η Ελλάδα μετέχει στο Μουντιάλ, από μόνο του αυτό το γεγονός αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία.
Ήρθε η ήττα από την Κολομβία στην πρεμιέρα και άρχισαν οι μουρμούρες… Η ισοπαλία μετά με την Ιαπωνία. Κι όμως και αυτή η Εθνική είχε δείξει από την αρχή ότι μπορεί. Στο ποδόσφαιρο βέβαια εκτός από πείσμα, πάθος, επιμονή και υπομονή θέλεις και τύχη.
Και ήρθε ο αγώνας με την Ακτή Ελεφαντοστού. Η ομάδα του Ντιντιέ Ντρογκμπά περνούσε ακόμη και με ισοπαλία στους 16, ενώ η Ελλάδα ήθελε τη νίκη, πάση θυσία. Τα παιδιά έπαιξαν με πείσμα το πίστεψαν. Ο Σάμαρης, ο Χολέβας, ο Χριστοδουλόπουλος, ο γερόλυκος αρχηγός ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Τοροσίδης και τα άλλα παιδιά... Τρείς φορές η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι. Η τύχη φάνηκε να γυρνά την πλάτη στην Εθνική. Ως το τελευταίο λεπτό, που ο διαιτητής είδε πέναλτι σε μια φάση που δεν ήταν. Ο Σαμαράς σκόνταψε, έπεσε κάτω και ο ρέφερι έδειξε την άσπρη βούλα!
Ήρθε το γκολ από τον Σαμαρά και το όνειρο βγήκε αληθινό έστω κι έτσι. Το πέναλτι όμως δεν ακυρώνει την συνολική εικόνα της Εθνικής. Ήταν καλύτερη σε κάθε περίπτωση και άξιζε τη νίκη και με μεγαλύτερο σκόρ από το τελικό 2-1!
Το όνειρο τώρα γίνεται πιο μεγάλο και πλέον όλα μπορούν να συμβούν στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα το βράδυ της Κυριακής. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος όμως, η ιστορία έγραψε ότι η ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ είναι ανάμεσα στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου για το 2014, αφήνοντας πίσω της ομάδες όπως η Αγγλία, η Ισπανία και η Ιταλία.
Για αυτό λοιπόν και αν δεν πήγαμε Βραζιλία, αγαπάμε και τιμούμε αυτή την Εθνική. Ζούμε το όνειρο ξανά…
Ελλάς ολέ ολέ δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου