Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΛΑΜΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ
Κανείς Έλληνας πολιτικός περιέργως τα πέντε χρόνια της κρίσης που κατέληξε σε ανθρωπιστική, με υποσιτιζόμενα παιδιά, δεν εκπροσώπησε επάξια αυτό το λαό που πεινάει ώστε να αναζητήσει την προέλευσή τους.
Δεν ήθελε κανένας πολιτικός τελικά ή δεν ήθελε ο λαός; Αυτά τα 800 εκατομμύρια στο μεγαλύτερο μέρος τους εκπροσωπούν το ελληνικό όνειρο της μεταπολίτευσης, της μεγάλης αλλαγής και της επανίδρυσης. Την κλοπή του δημοσίου χρήματος, εθνικού και ευρωπαϊκού. Τη διανόηση του ελληνικού πνεύματος εκφρασμένη σε μπαξίσι, ρουσφέτι και αλισβερίσι.
Αυτά ο κ.Σόμπλε και οι ομοϊδεάτες του δεν τα καταλαβαίνουν. Δεν μπορούν να καταλάβουν την εμμονή στο λάθος. Πως η «λαμογιά» αποτελεί εθνικό σκοπό. Το ευρώ ή το δολάριο πια είναι χτισμένο στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών, στη δημιουργία και την ελευθερία.
Ένας λαός που σε μόνιμη βάση από τη δημιουργία του ως Κράτος ζει με δανεικά εις βάρος των επομένων αδυνατεί να απαρνηθεί την εθνική αντίληψη της ύπαρξής του.
Έτσι οι υπόλοιποι 18 ευρωπαϊκοί λαοί δεν δίνουν άλλα δανεικά, όλοι οι υπόλοιποι δεν ανακατεύονται και δεν πρόκειται να ανακατευτούν σε εσωτερικά ζητήματα της Ευρώπης και η επίσημη ελληνική πολιτεία εκπροσωπώντας επάξια το λαό της αρνείται από το 2009 να αλλάξει τα ιδεώδη του.
Ο ένας μετά τον άλλο πολιτικό αρχηγό, τους υπουργούς και τους βουλευτές αρνούνται να εναντιωθούν στις τοπικές ολιγαρχίες που εκπροσωπούν δημοκρατικά και σύσσωμος ο λαός αναζητεί την άλλη λύση, που οφείλει να υπάρχει όπως υπήρχε επί αιώνες.
Δυστυχώς όμως για τους πολλούς ο 21ος αιώνες δεν έχει άλλη λύση. Αφού αλλάξαμε όλων των πολιτικών αποχρώσεων Κυβερνήσεις, αφού καταφύγαμε σε ολόκληρη την οικουμένη για δανεικά και αφού τα ταμεία αδειάζουν ίσως πρέπει να σκεφτούμε να γράψουμε την ιστορία μας μόνοι μας και με κόπο καθώς δεν υπάρχει άλλη λύση έντιμης επιβίωσης.
Η αιώνια ψευδαίσθηση της ατιμώρητης κλεψιάς της ζωής με την κάλυψη του προϊσταμένου διαλύεται. Για δεκαετίες τον κλέφτη κάλυπτε ο προϊστάμενος με το οποιοδήποτε υλικό ή μη αντάλλαγμά του. Τον προϊστάμενο κάλυπτε ο διευθυντής και τον διευθυντή ο αρχηγός. Τον αρχηγό κάλυπτε ο υπουργός και τον υπουργό κάλυπτε ο Πρωθυπουργός. Κάπως έτσι γαλουχήθηκε μία κοινωνία, μία οικονομία, μία γενιά στην άνετη ζωή. Το ελληνικό δόγμα της αλληλοκάλυψης και της συνενοχής.
Τελευταία φαεινή ιδέα να φύγουμε από το ευρώ, να γίνουμε μία γνήσια βαλκανική χώρα ως προς το επίπεδο ζωής και μισθών και να αποπληρώνουμε επ’ άπειρο το όποιο χρέος σε ευρώ. Οι Έλληνες εκατομμυριούχοι της Ελβετίας, κατά το πλείστον τα γνωστά σε όλους «λαμόγια» της αλλαγής και της επανίδρυσης, να ξαναγίνουν επίσημα τσιφλικάδες με τυμπανοκρουσίες, «άρτο και θεάματα», οι θεσμοί να επανακτήσουν την αίγλη τους και οι Γερμανοί και Ολλανδοί βιομήχανοι να ξαναβρούν φθηνά ελληνικά εργατικά χέρια στις χώρες τους και όμορφα γκαρσόνια υπαλλήλους στις παραλίες μας.
Όταν δε αυτές οι σκοτεινές ιδέες εκφράζονται από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που όπως αποκαλύπτεται με τις πράξεις ή απραξίες του καθημερινά μάλλον υφάρπαξε την ψήφο του λαού με μία ψεύτικη υπόσχεση της παραμονής στο ευρώ την οποία αδυνατεί να τηρήσει, το μέλλον μας φαντάζει ζοφερό όσο και οι σκηνοθέτες του.
Είναι πράγματι θλιβερή η εμμονή μας στο να μην αλλάξουμε και να προσπαθούν απεγνωσμένα οι ιθύνοντες να διαχειριστούν την καταστροφή, που ποθούν ενδόμυχα ή φανερά, με επικοινωνιακούς όρους.
Ίσως θα ήταν καλύτερα και εθνικά πιο περήφανα αντί να εκλιπαρούμε τους υπόλοιπους 18 Πρωθυπουργούς για μια πολιτική λύση αέναου δανεισμού να επισκεφτούμε την όμορφη Ελβετία με τους εκλεγμένους ηγήτορες μας και να ξεπλύνουμε τη συνείδηση μας με τα 800 εκατομμύρια των Ελλήνων προεστών κοτζαμπάσηδων του 21ου αιώνα.
Τότε ίσως δικαιολογήσουμε και το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Εκτός βέβαια αν η εθνική μας συνείδηση τελικά κοστίζει μόνο 800 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα, οπότε όλα δικαιολογούνται…
thedayafter.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου