Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Ενα συλλεκτικό βίντεο για την Ελληνική δραχμή μας που χάθηκε....



Ενα συλλεκτικό βίντεο για την Ελληνική δραχμή μας που χάθηκε παρασέρνοντας στην λήθη της ιστορίας ένα μεγάλο κομμάτι του "είναι" μας. Ενα κομμάτι Ελλάδας, ένα κομμάτι της ψυχής μας.

Κάποιοι από μας (οι μεγαλύτεροι) είχαμε την τύχη να πιάσουμε στα χέρια μας τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα που μύριζαν Ελλάδα. Οι νεώτεροι και τα παιδιά μας έμαθαν την αλλοτριωμένη και ξενόφερτη μορφή του Ευρώ. Ειναι τα παιδιά μας που μεταλλάσονται αργά αλλά σταθερά σε ένα δίγλωσσο έθνος χωρίς ρίζες και μνήμη.
Είναι τα παιδιά μας που έμαθαν να τραγουδούν στα γενέθλιά τους το "Να ζήσεις.... και χρόνια πολλά.." αλλά ταυτόχρονα τραγουδούν αμέσως μετά το "Happy birthday to you...".

Νομίζετε ότι η απόσυρση του εθνικού μας νομίσματος και η αντικατάστασή του από το Ευρώ (Γιούρο όπως το αποκαλούν μερικοί, και τις υποδιαιρέσεις του σεντς) δεν οδήγησε στην σημερινή κατάσταση;

Κι όταν λέω την σημερινή κατάσταση δεν εννοώ την οικονομική κρίση για την οποία όλοι γνωρίζουμε ότι ενά μεγάλο μέρος της οφείλεται στο Ευρω....
Εννοώ την αισχρή κατάσταση να δίνουμε αγώνα για να κρατηθεί η Ελληνική Ιστορία στα βασικά μαθήματα των παιδιών μας στα σχολεία!!!!!

Κάποιοι τότε που πρωτοξεκινούσε η χρήση του Ευρώ από τον ξενόδουλο προδότη Σημίτη έσπευσαν να πούν ότι μαζί με την δραχμή χανόταν κι ένα μέρος της Εθνικής μας ανεξαρτησίας. Τότε τους χλέυασαν.....
Σήμερα μόλις 8 χρόνια μετά φαίνεται πόσο δίκιο είχαν.

Ας ελπίσουμε οι βρωμερή και ανθελληνική εποχή του Ευρω να λήξει σύντομα και να πάρουμε στα χέρια μας και πάλι γνήσια ελληνικά νομίσματα και χαρτονομίσματα.
Χωρίς ξένα γράμματα και παραστάσεις. Χωρίς την ελληνική λέξη ΕΥΡΩ που έβαλαν για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια... και εμείς οι βλάκες τσιμπήσαμε....

Πιστέψαμε για μια ακόμα πολλοστή φορά ότι αυτά τα σκυλιά οι Ευρωπαίοι μας αγαπάνε.....
Ξεχάσαμε τα λόγια των ηρώων του 1821 και τα λόγια του Εθνικού μας ποιητή:

Με τα ρούχα αιματωμένα
ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύεις εις τα ξένα
άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή·
δεν είν' εύκολες οι θύρες
εάν η χρεία τες κουρταλεί.

'Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
αλλ' ανάσαση καμμιά·
άλλος σου έταξε βοήθεια
και σε γέλασε φρικτά.

΄Αλλοι, οϊμέ, στη συμφορά σου
οπού εχαίροντο πολύ,
«σύρε νά 'βρεις τα παιδιά σου,
σύρε», έλεγαν οι σκληροί.

(Ευχαριστώ τον φίλο Μανώλη για το βίντεο)
Το βίντεο είναι από το YouTube και τον Mr Giannis 1234

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου